Jezioro Levico położone jest w północnych Włoszech, około 15 km od Trydentu. To jedno z najcieplejszych jezior południowej Europy.  Woda tutaj jest bardzo czysta o czym świadczy przyznane oznaczenie Błękitnej Flagi. Jezioro nie jest duże, ma podłużny i wąski kształt.  Wiele osób wybiera się na kajaki, rowery wodne czy pływa po nim małymi łódeczkami. My akurat spędzaliśmy tutaj wakacje, a nasz kemping położony był kilka minut spacerem od jeziora. Plaża z której korzystaliśmy była dosyć spora i porośnięta trawą. Natomiast podłoże jeziora było żwirowe, dlatego przydadzą Wam się tu buty do pływania. Mimo kłujących w stopy kamyczków, zejście do wody było przez bardzo długi czas płytkie, co sprawia, że jest to idealne miejsce dla dzieci. Wokół jeziora poprowadzone są szlaki piesze i rowerowe.

Kilka kilometrów dzieli Levico od większego brata – Jeziora Caldonazzo. Caldonazzo oddalone jest o kilka minut jazdy autem. Oba jeziora dzieli wzgórze Colle di Tenna. To fajne miejsce na pieszą wycieczkę, bo ze szczytu góry widać oba jeziora  

Levico Terme to miejscowość przy której znajduje się jezioro Levico. Leży na wzgórzu, skąd jest świetny widok na okolicę. Levico Terme to miejscowość, która słynie we Włoszech ze swoich wód, bogatych w żelazo i mających  właściwości terapeutyczne i regeneracyjne. W miasteczku panuje fajny klimat, pełno jest uroczych uliczek, które prowadzą pod górkę lub z górki.  Sercem miasta jest Via Regia czyli długi deptak pełen restauracji, sklepów i miejsc z pamiątkami. Sporo tu się dzieje, są wystawy drewnianych rzeźb, koncerty, występy, a zimą stoi tu jarmark. Przy Via Regia wznosi się kościół Chiesa del Santissimo Redentore z charakterystyczną wieżą zegarową, która jest jednym z symboli miasteczka. Musimy Wam też wspomnieć o możliwości spaceru po historycznym parku Habsburgów. Niedaleko tego parku znajduje się Grand Hotel, który przykuwa uwagę swoim pięknem. Levico świetnie nadaje się na wieczorny spacer. Jest tu uroczo i spokojnie.

Będąc w tej okolicy warto też wpaść z wizytą do Trydentu i nad wspomniane Jezioro Caldonazzo  🙂  Udanego wypoczynku!

Krystalicznie czyste jezioro Margozzo nie jest duże, bo ma zaledwie niewiele ponad 8 km2. Dawno temu było częścią ogromnego jeziora Maggiore, od którego obecnie oddziela je pas łąk i pól, na których znajdują się kempingi. To co nas zachwyciło to piękne widoki i niesamowicie czysta woda.  Kilka metrów od brzegu wciąż widać co jest po powierzchnią wody. Miejscowe władze, dbając o jedno z najczystszych włoskich jezior, wprowadziło zakaz korzystania na jeziorze z łodzi spalinowych, dlatego można pływać tylko tu łódkami napędzanymi siłą rąk, rowerkami wodnymi lub na dmuchańcach.  My byliśmy nad Mergozzo w połowie lata. Woda w jeziorze była tak ciepła, że nie dało rady się nią schłodzić.  Wypożyczyliśmy sobie rower wodny i popedałowaliśmy na środek jeziora. Przy okazji byliśmy świadkami jak wędkarz złowił rybę wielkości… psa! Była tak ogromna, że nie mógł jej utrzymać w obu rękach.

Musicie tu uważać na dzieci, szczególnie gdy korzystają z dmuchańców. Wydaje się, że jezioro nie jest duże, ale odpłynięcie od brzegu na materacu czy modnym teraz flamingu na środek akwenu nie jest trudne. Gorzej z powrotem do brzegu. Wiemy z własnego doświadczenia, że odległość wtedy nie jest już taka mała jak się wydaje. Nas wywiało w dmuchanej łódce i sporo musieliśmy się nawiosłować, by wrócić z powrotem.

Wzdłuż jeziora, niewielkimi wzniesieniami prowadzi szlak pieszy z jednego krańca jeziora na drugi. Temperatury powyżej 30 stopni nie zachęcały jednak do wędrówek, więc zostawiliśmy sobie tą przyjemność na kolejną wizytę nad Mergozzo. Po drugiej stronie jeziora w wodzie przeglądało się niewielkie miasteczko, które bardzo nas kusiło. Wybraliśmy się tam następnego dnia.

Na północy jeziora, u stóp gór znajduje się miasteczko Mergozzo. Nie jest to typowa miejscowość turystyczna. O wiele mniej w niej turystów niż w miejscowościach nad jeziorem Maggiore, co ma swoje plusy.  Przy wjeździe do miasteczka znajduje się niewielki, płatny parking, ale miejsc jest jak na lekarstwo,  więc trzeba mieć trochę szczęścia by tam zaparkować.  Nam akurat udało się wcisnąć na ostatnie miejsce.  Przy parkingu zaczyna urocza ścieżka poprowadzona przy jeziorze. Dojdziecie nią do samego centrum Mergozzo.  Ze ścieżki co kilkanaście metrów można wejść do wody po kamiennych schodkach. Siedzą tam zazwyczaj mieszkańcy, który w ten sposób odpoczywają od upałów. Na samym końcu znajduje się mała przystań, gdzie są zacumowane są łodzie. Roztacza się stąd widok na całe jezioro.

W miasteczku sporo jest kamiennych domków, ustawionych ciasno obok siebie i poprzedzielanych wąskimi uliczkami.  Nad domami góruje kościelna wieża. Do kościoła wchodzi się po dużych schodach. Nie mogliśmy jednak wejść do środka, bo drzwi były zamknięte. Warto zerknąć na Drogę Krzyżową, namalowaną na ścianach, które tworzą łuk.

Wąskie, brukowane uliczki zawieszone są kolorowymi parasolami. Idealne miejsce na kilka rodzinnych zdjęć  Szczególnie, że poza nami niema więcej turystów. Zapewne dlatego nie ma tu  dużo restauracji czy kafejek. Widzieliśmy ich tylko kilka przy jeziorze. A tak poza tym to panuje tu cisza i błogi spokój. Z tym nam na pewno będzie się kojarzyć Mergozzo.

Jeśli planujecie wakacje nad Maggiore, pamiętajcie o tym zakątku. Warto wybrać się tu na jednodniową wycieczkę czy plażowanie nad Mergozzo. Zobaczcie co jeszcze czeka Was nad Maggiore.

Zawsze zwiedzając Mediolan poruszamy się komunikacją miejską. Nie ma sensu pchać się autem do centrum. Stacje metra są tak rozmieszczone, że praktycznie wysiada się przy najważniejszych atrakcjach turystycznych. Auto zostawiamy pod miastem, na jednym z wielkich parkingów Park & Ride.  Zaraz przy takich parkingach są stacje metra, więc wygodnie można dojechać do centrum.

W zależności od tego, z której strony dojeżdżamy do miasta korzystamy z parkingów:

• Molino Dorino, Via Appennini
• Famagosta przy Via Palatucci
• Parking w Cascina Gobba

Jednorazowy bilet kosztuje 1.50 euro i jest ważny 90 minut od skasowania. Bilet całodzienny to koszt 4, 50 euro, a ważny jest przez dobę od skasowania. Warto przeliczyć, co Wam się bardziej opłaca.

Punktem głównym każdej wycieczki jest oczywiście Doumo Milano czyli Katedra Narodzin św. Marii. Za wejście trzeba zapłacić – cena biletu uzależniona jest od tego, co dokładnie chcecie zwiedzać i czy chcecie korzystać z windy czy ze schodów. Poza wnętrzem koniecznie trzeba pójść na taras widokowy na dachu katedry, a najlepiej wjechać windą. Taki bilet kosztuje 16, 50 euro. Bilety kupuje się w punkcie sprzedaży znajdującym się w budynku na prawo od katedry. Można również dokonać zakupu przez internet.

Wybierając się do katedry pamiętajcie by być odpowiednio ubranym, co w upalne dni może być problemem. Nie można mieć odsłoniętych ramion oraz nóg, dlatego najlepiej mieć ze sobą ubrania przewiewne i takie, które można na siebie założyć gdy żar leje się z nieba. Idealnie sprawdzają się chusty z delikatnych materiałów i długie sukienki. Jeśli zapomnicie o odpowiednim ubiorze, będziecie mogli zakupić jednorazowe nakrycie w punkcie informacji.

I pamiętajcie by nie mieć ze sobą żadnych napoi, mgiełek ani perfum. Wszystko to zostanie Wam zarekwirowane przed wejściem do kościoła. Kontrole są niezwykle skrupulatne, porównywane do tych na lotniskach. Dlatego ulubione perfumy zostawcie w aucie czy miejscu zakwaterowania.

Katedra zachwyca zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz. Zdecydowanie warto ją zwiedzić. Aby poznać historię katedry możecie za kilka euro wypożyczyć audio – guida. Niestety nie ma dostępnej wersji w języku polskim, my korzystaliśmy z anglojęzycznego przewodnika.

Jak już wspominaliśmy, jedną z największych atrakcji jest możliwość wejścia na dach kościoła. Widoki z góry są spektakularne, a miasto widać z innej, ciekawej perspektywy. Dodatkowo można podziwiać piękne detale katedry, które z dołu ciężko dostrzec.

Piazza del Duomo to Plac Katedralny. Jak sama nazwa wskazuje znajduje się przy katedrze, więc jeśli do niej zmierzacie i tak musicie przez niego przejść. To charakterystyczne miejsce, pełne mieszkańców, turystów i niestety kieszonkowców, dlatego trzeba uważać. Spotkać też tu możecie fotografów, którzy będą Wam proponować zdjęcia. Jeśli nie macie ochoty na ich usługi to bądźcie zdecydowani i asertywni, bo są bardzo nachalni i uparci.

Zazwyczaj kręcą się przy pomniku Vittorio Emanuele II, który dostojnie siedzi na koniu i spogląda na wszystkich z góry. To miejsce to jedno z najlepszych widoków na katedrę, więc zdjęcia z tego miejsca wychodzą magiczne. Głodnym i spragnionym podpowiadamy, że przy placu znajduje się McDonald’s.

Idąc przez plac, na pewno zwrócicie uwagę na piękny budynek, który stoi przy katedrze. To Galeria Vittorio Emanuele II. Jeden z najdroższych sklepów w Europie, gdzie swoje salony mają takie sieci jak Prada czy Chanel. To najbardziej reprezentacyjna galeria handlowa we Włoszech. Zajrzyjcie do jej wnętrza. Posadzka, zachwycający szklany sufit, który wpuszcza dużo światła oraz ozdobne ściany  robią wrażenie.

Do zamku doszliśmy ulicą Via dei Mercanti. To deptak pełen sklepów, kafejek i uroczych kamienic. Przed samym zamkiem jest mały placyk, gdzie jest dużo ławek i fontanna. Do zamku dotarliśmy pod wieczór, więc obejrzeliśmy go tylko z zewnątrz. W środku natomiast znajdują się muzea i czasowe wystawy. Do najcenniejszych zbiorów zalicza się słynne dzieło Michała Anioła – rzeźbę Pieta Rondanini. Wejście na dziedziniec jest bezpłatne, natomiast żeby zobaczyć wystawy muzealne trzeba kupić bilet.

Za zamkiem znajduje się park Sempione, oblegany przez turystów i mieszkańców. Przyjemny zielony zakątek z widokiem na zamek. Atrakcją parku jest też wieża Torre Branca, kolejny świetny punkt widokowy w Mediolanie.

Jeden dzień to zdecydowanie za mało jeśli chcecie zobaczyć dokładnie wszystkie możliwe atrakcje Mediolanu, zwłaszcza muzea. My byliśmy w mieście kilkukrotnie i za każdym razem próbujemy je pokochać, ale chyba się nie dotrzemy 😉  Zabytki są niezaprzeczalnie piękne, szczególne wrażenie robi na nas katedra. Jednak coś ma to miasto w sobie, że nie możemy się polubić. Dlatego wizytę w Mediolanie planujemy zawsze będąc na wakacjach nad jednym z jezior północnych Włoch – Como, Maggiore, Iseo lub nad Gardą. Wtedy dajemy oczom odpocząć od pięknych górskich widoków i na jeden dzień przenosimy się do stolicy mody, za każdym razem od nowa próbując ją odkryć.

My wpadamy do Mediolanu zawsze przy okazji pobytów na campingach nad jeziorem Maggiore czy Iseo.

Jeśli wolicie noclegi w hotelu to zerknijcie na promocyjne oferty na Booking.com 🙂

Murano kojarzy się głównie ze szkłem, które jest symbolem wyspy od wieków. Kiedyś szkło to było produkowane w Wenecji, ale władze miasta przeniosły fabryki dmuchanego szkła właśnie na Murano, pod pretekstem zagrożenia pożarowego. Pozwoliło to sprawniej kontrolować hutników. Nie mogli oni opuszczać Republiki Weneckiej, by nie zdradzić tajemnicy jak wyrabiane jest szkło. Za zdradę podobno groziło więzienie, a nawet kara śmierci. Jednak za ten trudny fach dostawali odpowiednie przywileje, w postaci wejścia w związki małżeńskie z patrycjuszami czy korzyści finansowe i społeczne.  

Dziś już nikt nie trzyma w tajemnicy etapów produkcji szkła. Podczas spaceru po wyspie, natkniecie się na fabryki, w których bez problemu można podejrzeć pracę hutników. Wyrobów jest też pod dostatkiem w sklepach i galeriach, ale ceny nie należą do niskich. Szkło z tej wyspy jest towarem znanym i pożądanym na całym świecie. Niektórzy zrobili z nich nawet instrumenty do grania.

Będąc na wyspie możecie zajrzeć do muzeum szkła. To Museo del Vetro przy Fondamenta Giustinian 8. Tutaj dowiecie się sporo ciekawostek i historii związanych z symbolem wyspy.  Muzeum otwarte jest od 10 do 17 lub 18, w zależności od pory roku. Bilety ulgowe dla dzieci od 6 do 14 lat i studentów do 25 roku życie kosztują 9,50 euro, a dla dorosłych 12 euro. 

Murano ma kilka zabytków. Warto zobaczyć kościół  San Pietro Martire z brązowej cegły, który posiada dzwonnicę z XV wieku oraz bazylikę Santi Maria e Donato. Spacerując wzdłuż kanałów, zobaczycie domy przypominające te znane z Wenecji czy Burano.

Murano jest to zazwyczaj punkt przesiadkowy między tymi wyspami. Znajduje się tu kilka przystanków, do których dopływają promy. My korzystamy z usług przewoźnika ACTV, który kursuje pomiędzy wyspami na lagunie. Kupujemy zwykle bilety 24 lub 48 godzinne, które pozwalają nam poruszać się promami ACTV po Wenecji i okolicach.

Spośród najpopularniejszych miejsc na lagunie – tj. Wenecji, Burano i Murano, to Murano zachwyciło nas najmniej. Wenecja to cudo samo w sobie. Burano urzekło nas kolorowymi domkami i uroczymi zakątkami. Natomiast Murano wypadło na ich tle najsłabiej. Jednak nie warto się zniechęcać i  zafundować sobie  krótki spacer,  poznać historię szkła oraz zobaczyć niepowtarzalne szklane dzieła na Murano.

Jezioro Maggiore to jezioro polodowcowe, którego powierzchnia zajmuje ponad 200 kilometrów kwadratowych. Dla porównania – Garda ma blisko 370 km2, a Como 150 km2. Maksymalna głębokość jeziora to 370 metrów. Przez jezioro przepływa rzeka Ticino, która swój bieg zaczyna w Szwajcarii, następnie wpada do Maggiore. Na południu jezioro zwęża się i stąd dalej płynie rzeka Ticino. Z Mediolanu na południowy brzeg Maggiore jest około 60 kilometrów. Do największych miasteczek położonych nad jeziorem zalicza się szwajcarskie Locarno i Asconę oraz włoską miejscowość Stresa i Verbana.

Stresa to turystyczna miejscowość, która wg nas jest najlepszą miejscówką na wakacje. Położona u stóp gór, z fantastycznym widokiem na jezioro, pełna atrakcji dla całych rodzin. Są tu publiczne, kamieniste plaże położone wzdłuż ciągnącego się wybrzeżem deptaku. Przy promenadzie znajdują się najdroższe pokoje w okolicy, będą w ofercie ekskluzywnych hoteli. Niektóre z nich są naprawdę piękne, dlatego warto rzucić na nie okiem, gdy będziecie się przechadzać w okolicy. Poza tym sporo tu restauracji, barów, placów zabaw i punktów widokowych. Fajnym pomysłem na kilkugodzinną wycieczkę jest spacer po Parco Pallavicino. Jest to uroczy park zamieszkiwany przez różne zwierzęta. Niektóre z nich można karmić na farmie, więc Wasze dzieci będą zachwycone. Park ma różne gatunki drzew i krzewów, które można oglądać spacerując po tym terenie. Nie zasłaniają one jednak cudownych widoków na jezioro, które w tym miejscu wygląda spektakularnie. Wejście do tego pięknego zakątka jest płatne – dorośli płacą 9,5 euro, a dzieci w wieku 6-15 lat 6,5 euro (ceny z 2018 roku).

Jezioro Maggiore posiada kilka wysp. Najpopularniejsze są wyspy Boromejskie, położone w pobliżu Stresy. Archipelag składa się z 5 małych wysp, z których 3 są dostępne dla turystów. Na wyspy najlepiej dostać się transportem publicznym. Z przystani w Stresie regularnie kursują promy Navigazione Laghi. Warto kupić bilet dzienny i kursować pomiędzy wyspami i lądem niezliczoną ilość razy

• Najpiękniejsza z nich jest Isola Bella (Piękna Wyspa), która posiada wspaniały pałac tonący w kwiatach i ogrodowej zieleni. Ogrody położone są na kilku poziomach, a pełne są fontann i rzeźb. Dodatkową atrakcją są przechadzające się po ogrodzie białe pawie. Wstęp do pałacu i ogrodów jest płatny, natomiast inne części wyspy można zwiedzać za darmo. Znajdziecie tu dużo sklepów z pamiątkami, restauracji oraz uroczych zakątków.
• Isola Madre (Wyspa Matka)  to największa z wysp. Na jej terenie znajduje się pałac oraz  przepiękne ogrody, które zajmują prawie całą wyspę. Ogrody zaprojektowane są w stylu angielskim. Tutaj wstęp na ogrody i do pałacu również jest płatny. 
• Isola del Pescatori (Wyspa Rybaków) jest najliczniej zamieszkałą wyspą. To typowa wyspa rybacka. Wysepka ma klimatyczne wąskie uliczki, kościółek i plaże, na których wylegują się turyści. To nasza ulubiona wyspa, choć nie ma takich atrakcji jak dwie pozostałe, to jednak klimat tego miejsca odpowiada nam najbardziej.

Mottarone to szczyt Alp Pennińskich, wznoszący się na wysokość 1491 m npm. Na górę prowadzi kolejka linowa, która uległa awarii w 2021 roku, w wyniku której wagonik zerwał się z liny. Tą tragedię przeżył jedynie kilkuletni chłopiec, którego ojciec trzymał w mocnym uścisku. Pozostałe 14 osób zginęło w tym wypadku.  Stacja dolna znajduje się w Stresie, tuż obok przystani Carciano.  Kolejka wjeżdżała się na stację pośrednią, gdzie należało się przesiąść w kolejny wagonik. Ostatni etap to wyciąg krzesełkowy na sam szczyt. Cały wjazd trwał około 20 minut.

Z góry roztacza się wspaniały widok na jezioro Maggiore, wyspy i szczyty górskie. 

Poza napawaniem się widokami, na szczycie możecie też poszaleć na bobslejach, które noszą nazwę Alpyland. Dwuosobowe bobsleje pędzą po zakrętach tak szybko, że ciężko w tym czasie kontemplować widoki  Ale warto się przejechać, choć kolejka do atrakcji może być spora. Wagoniki zjeżdżają w dół, a następnie razem z Wami wracają z powrotem na miejsce startu. Tor zjazdu liczy sobie blisko 1200 metrów. Z atrakcji mogą skorzystać dzieci od lat 4, oczywiście pod opieką osoby dorosłej. Kolejka otwarta jest cały rok.

Część naszych wakacji spędziliśmy w południowej części jeziora Maggiore. Tutaj widoki nie są już tak spektakularne jak w okolicy Stresy. Góry widać w oddali, a tereny  wokół bardziej przypominają równinę niż Alpy. Miejscowości tj. Dormelletto czy Castelleto Ticino to typowe wakacyjne miejscówki, pełne sklepów i restauracji. Pobyt tutaj można potraktować jako bazę wypadową do zwiedzania Mediolanu czy okolic jeziora Como.

Jezioro Como to jedno z największych włoskich jezior. Większe od Como jest jezioro Garda i jezioro Maggiore. Za to Como jest najgłębszym jeziorem w Alpach, bo najgłębiej położony punkt znajduje się 400 metrów pod taflą wody. Como położone jest około 40 kilometrów od Mediolanu i sporo turystów będących w stolicy mody, decyduje się na jednodniowy wypad nad jezioro. Warto też wiedzieć, że nad Como kręcono m.in. Casino Royale z Danielem Craigiem w roli Jamesa Bonda czy Gwiezdne Wojny.

Po jeziorze regularnie kursują promy, dzięki czemu możecie zwiedzać jezioro bez konieczności poruszania się autem. A to niestety do najprzyjemniejszych nie należy :/ Po przejechaniu kilkukrotnie wokół Gardy, po wycieczkach nad Maggiore czy Iseo zdecydowanie nie spodziewaliśmy się tak tragicznej drogi wokół Como. Droga wzdłuż jeziora jest bardzo wąska, kręta, a Włosi to piraci drogowi. Większość trasy przejechaliśmy na złożonych lusterkach. Wyminięcie się z kamperem to był koszmar, pomimo, że nasze auto do jakiś wybitnie wielkich nie należy. Minęliśmy się dosłownie o grubość lakieru. Natomiast pojawienie się na drodze wozu strażackiego spowodowało ogromny korek, bo żeby wóz przejechał to wszystkie auta musiały zjechać z drogi, a właściwie nie było gdzie.  Do tego sporym minusem jest to, ze nie ma tu praktycznie punktów widokowych, przy których można się zatrzymać i podziwiać widoki. Dlatego jeśli nie czujecie się za pewnie za kierownicą, to warto auto zostawić w mieście, a na zwiedzanie ruszyć promem. 

Wycieczkę zaczęliśmy od zwiedzania miejscowości Como. Como leży na południowo-wschodnim brzegu jeziora i zwykle obierany jest za cel jednodniowych wycieczek. Samochód zostawiliśmy na piętrowym parkingu w centrum, przy Via Adriano Auguardi, skąd blisko mieliśmy do największych atrakcji.

Wąskimi uliczkami należy kierować się na Piazza del Duomo, gdzie znajduje się katedra Como, zaliczana do największych zabytków w tym rejonie. Po drodze mogliśmy podziwiać budynki ozdobione rzeźbami oraz starymi malowidłami na elewacji.  Budowę katedry rozpoczęto w XIV wieku, a ukończono 200 lat później.  Jest to piękny budynek, który warto zobaczyć. Do katedry można wejść bezpłatnie, jednak trzeba być odpowiednio ubranym, tzn. należy mieć przykryte ramiona, a spódnice czy spodnie muszą sięgać do kolan. My niestety przy temperaturze +35 stopni Celsjusza nie byliśmy ubrani w długie rękawy, więc tylko zerknęliśmy przez otwarte drzwi do środka. Wnętrze jest piękne!  Dlatego przygotujcie sobie coś na szybkie przebranie, by móc wejść do środka.

Na placu gdzie stoi katedra jest mnóstwo kafejek i restauracji z których rozchodzi się zapach pizzy oraz cappuccino. Za katedrą znajduje się mniejszy kościół San Giacomo, również wart Waszej uwagi. Nam szczególnie podobały się piękne drzwi.

Stąd już blisko do jeziora Como. Wzdłuż jeziora znajduje się promenada z przystanią promów, portem jachtowym,  placem zabaw i niewielkim skwerem.  Na jeziorze znajduje się molo, którego koniec zdobi pokaźnych rozmiarów rzeźba.  Z mola widać całą miejscowość, a także kolejkę wjeżdżającą na punkt widokowy w miejscowości Brunate. Z pewnością rozpościera się stamtąd wspaniały widok na jezioro, my jednak nie mieliśmy już czasu by tam się wybrać. 

Co warto jeszcze zobaczyć w Como? Na pewno można zrobić sobie spacer i podziwiać piękne wille, z których słynie jezioro. Jedna z nich znajduje się przy brzegu, widać ją z daleka. To willa Olmo z ozdobnym ogrodem. Dalej za nią znajduje się Voltian Temple, muzeum poświęcone najbardziej wpływowemu mieszkańcowi Como, Alessandro Volta –  naukowcowi, który wynalazł baterię.

Lecco to kolejna miejscowość nad jeziorem i druga największa po Como. Tutaj  jezioro przechodzi w rzekę Adda. Symbolem Lecco jest Bazylika Di San Nicolo, przy której jest wielka wieża zegarowa. Kościół wraz z wieżą wyróżnia się na tle gór. Bazylika w środku jest bardzo piękna, warto zobaczyć malowidła na suficie oraz organy. Koniecznie trzeba też wdrapać się na wieżę, by zobaczyć widok na miasto i Como. Blisko bazyliki znajduje się plac z reprezentacyjnym Palazzo Delle Paure, uroczymi kamieniczkami, restauracjami i sklepami z pamiątkami.

Jeśli chcecie zobaczyć Villę Carlottę, jedną z najsławniejszych budowli nad Como, to musicie się udać do miejscowości Tremezzina, położonej około 30 km od miasta Como. Villa Carlotta to willa z XVII wieku, która zachwyca turystów do dziś. Wybudowano ją na życzenie bogatej rodziny Clerici, a miała być symbolem ich sukcesu i bogactwa. Przy willi którą można zwiedzać, znajdują się cudne ogrody z roślinami z całego świata oraz widokiem na jezioro. Najpiękniej tu jest podobno wiosną gdy kwitną azalie i rododendrony.  

Niezaprzeczalnie Como to urocze jezioro z miejscowościami przyklejonymi do zboczy gór. Jednak my spodziewaliśmy się większego “łał”. Być może na nasze wyobrażenie o tym miejscu wpłynął fakt, że to skupisko domów największych gwiazd show biznesu. A może dobry marketing agencji turystycznych. Byliśmy przekonani, że klękniemy z zachwytu i odtąd Como będzie na szczycie naszych ulubionych zakątków. Tymczasem byliśmy, zobaczyliśmy i jakoś nie ciągnie nas tu z powrotem. Na naszej liście najpiękniejszych jezior północnych Włoch, Como zdecydowanie plasuje się za Gardą, Maggiore czy Iseo. Jeśli planujecie pobyt nad którymś z dużych włoskich jezior, to rozważcie czy na pewno powinno to być Como  😉  My zdecydowanie bardziej polecamy Wam Gardę. Zobaczcie dlaczego: 

Jezioro nie jest duże, ma około 5 km długości, więc z jednego krańca dojrzycie drugi brzeg. Otoczone jest górami, na zboczach których wyrosły niewielkie miasteczka, z ładnymi domkami i charakterystycznymi, strzelistymi kościelnymi wieżami.  Największą miejscowością nad jeziorem jest Caldonazzo, miasteczko do którego nazwę wzięło jezioro. Miejscowość znajduje się na południowym krańcu jeziora. Na północy zaś do jeziora przylega miejscowość San Cristoforo.

Jezioro Caldonazzo to miejsce idealne do uprawiania sportów wodnych, takich jak windsurfing, kajakarstwo czy żeglarstwo. Okolica zaś jest wymarzona do górskich wędrówek czy turystyki rowerowej.

Wokół jeziora znajduje się kilka fajnych plaż. Do naszych ulubionych należy Bau Beach w San Cristoforo. Jako goście kempingu San Cristoforo mieliśmy na nią bezpłatny wstęp. Nie jest to natomiast wyłącznie kempingowa plaża. Po dokonaniu opłaty może z niej korzystać każdy. Przy plaży znajduje się spory parking, a wejście prowadzi przez restaurację. Na plaży znajduje się sporo toalet i przebieralni. Największym plusem plaży jest spora trampolina, z której można bezpiecznie skakać do jeziora oraz dość duża zjeżdżalnia do wody. Plaża jest kamienisto – trawiasta. Wejście do wody również jest kamieniste, więc przydadzą się buty do wody.

Przy plaży można wypożyczyć rowerek wodny i popływać po jeziorze. To świetny pomysł, by spędzić wspólnie czas z rodziną. Z pewnością będziecie chcieli dopłynąć do wielkiego, drewnianego, niebieskiego wieloryba. My tak zrobiliśmy i popłynęliśmy do stwora, oddalonego dość znacznie od plaży. Przyznamy, że konstrukcja jest dość dziwna, ale należy do największych atrakcji jeziora. Podpływają do niej osoby na rowerkach, materacach, a nawet śmiałkowie, którzy wybrali się wpław. Więc jest dość mocno oblegana i fotografowana.

Poza płatną plażą, tuż obok jest też kilka publicznych miejsc do kąpieli. Są to małe, trawiaste plaże.  Są też wydzielone plaże dla psów, więc jak macie kudłatego przyjaciela, to możecie go ze sobą zabrać. Inną plażą na którą trafiliśmy była miejscówka przy klubie jachtowym, na wschodnim brzegu jeziora. Była to plaża publiczna, bezpłatna i strzeżona. Przy plaży znajdował się publiczny, płatny parking na kilkanaście aut. Na plaży rządziły zaś sporych rozmiarów gęsi. Nie dość, że głośno gęgały to zostawiały po sobie dość spore kupy  Zdecydowanie przyjemniejszymi mieszkańcami były urocze, małe kaczuszki, które skradły gęsiom całe show. Warto wiedzieć, że w tym miejscu jezioro bardzo szybko robi się głębokie, dlatego uważajcie na dzieci. 

Będąc na wakacjach nad Caldonazzo koniecznie wybierzcie się na wycieczkę do Trydentu. Stolica regionu ma przepiękną starówkę.

Mniejszym bratem Caldonazzo jest leżące po drugiej stronie wzgórza Lago di Levico. Na popołudniowy spacer wybierzcie się też do Levico Terme. Udanych wakacji!

My korzystamy z uroków Calodnazzo w czasie pobytu na campingach w okolicy np. San Cristoforo czy Due Laghi.

Jeśli wolicie noclegi w hotelu to zerknijcie na promocyjne oferty na Booking.com 🙂

Stwierdzenie, że centrum Bolonii jest zatłoczone to bardzo delikatne określenie  W wielu miejscach jest zakaz wjazdu, bo ulice wyłączone są z ruchu pieszego. W innych miejscach parkować mogą wyłącznie mieszkańcy. Do tego wiele parkingów to tzw. garaże, które są dość specyficznym rozwiązaniem. Polegają na tym, że oddaje się samochód wraz z kluczykami. Auta parkowane są przez obsługę i stoją od siebie dosłownie na grubość lakieru  Gdy jedno auto musi wyjechać, obsługa przeparkowuje pozostałe. Rozumiemy ideę, ale kompletnie jej nie lubimy. Dlatego zaparkowaliśmy na parkingu miejskim wzdłuż ulicy. Bilet opłaca się w parkometrze. Musicie tylko zwracać uwagę na kolor linii narysowanych na takim parkingu ulicznym. Parkujecie na parkingu z niebieskimi liniami. To są parkingi na których możecie długo stać. Parkingi z białymi liniami są darmowe, ale zwykle pozwalają na krótki czas parkowania. Pamiętajcie też, że żółte są dla niepełnosprawnych, a różowe dla kobiet w ciąży bądź rodziców z małymi dziećmi.

Bolonia jest miastem, w którym króluje cegła. Wiele historycznych budynków powstało właśnie z cegły w kolorze brązowo-czerwonym, a dachy są pokryte czerwoną dachówką. Co jest jeszcze tak bardzo charakterystycznego w tej miejscowości oprócz zabytków, do których zaraz przejdziemy? Arkady! Jest to świetne rozwiązanie, które pokocha każdy turysta w tym mieście! Zwiedzając Bolonię w deszczu czy upale, każdy da radę  Bolońskie arkady mają łączną długość 40 km. Ich oryginalną nazwa to porticos.

Będąc w tym mieście zwróciliśmy uwagę na dużą ilość starych drzwi z pięknymi i zadziwiającymi kołatkami. Oglądajcie się dookoła, na pewno też zobaczycie niejedno cudeńko.

Bolonia ma słynne dwie wieże. To wysokie, strzeliste budynki, które są jednocześnie punktem orientacyjnym podczas spacerów po starówce. Due Torri są na placu Piazza di Porta Ravegnana. Wieże są uważane za symbol miasta, dlatego warto je zobaczyć. Nazywają się Torre degli Asinelli i Torre dei Garisenda. Na pierwszą z nich można wejść i podziwiać wspaniały widok na miasto. Żeby nacieszyć się panoramą trzeba pokonać tylko (!) 498 schodów.  Zdecydowanie opcja dla tych co szybko nie łapią zadyszki  Wejście na wieżę jest płatne, dorośli płacą 5 Euro, a dzieci 3. Torre degli Asinelli można zwiedzać od 9 do 18, ale przed wycieczką lepiej sprawdzić dokładne godziny otwarcia w danym dniu, ponieważ czasem wieża zamykana jest szybciej. Na drugą wieżę, Torre dei Garisenda, nie ma wstępu. Dawniej obie wieże połączone były mostkiem, który uległ zniszczeniu podczas pożaru. To z czym mieliśmy to problem to z ujęciem całych wież w jednym kadrze. Są tak wysokie 😉 

Bolonia to jednak nie tylko wieże. Kolejne miejsce na które trzeba zawędrować to Piazza Nettuno. Tutaj znajduje się fontanna Neptuna, która również jest jednym z symboli Bolonii. Powstała w XVI wieku i jest wykonana z brązu. Przedstawia Neptuna w otoczeniu nimf wodnych. Podobnie jak fontanna Neptuna w Gdańsku, tak i w Bolonii to jeden z najczęściej fotografowanych zakątków w mieście. Przy fontannie można przysiąść na chwilkę i przyglądać się turystom, mieszkańcom i studentom. Tych ostatnich nie brakuje w mieście. Uniwersytet Boloński działa już od X wieku!

Rzut beretem od fontanny Neptuna znajduje się Piazza Maggiore. To zdecydowanie najpopularniejszy plac w mieście. Stanowi centrum życia towarzyskiego i kulturalnego. Dużo tu się dzieje. Często odbywają się tu pokazy, wystawy na świeżym powietrzu czy koncerty. My akurat trafiliśmy tutaj w czasie, gdy cały plac zastawiony był krzesłami, przyszykowanymi na wieczorne pokazy filmowe. Wokół placu znajduje się kilka ważnych, bolońskich zabytków. Pierwszy z nich to Bazylika San Petronio. Kościół budowano blisko 300 lat z myślą, że będzie największy na świecie. Ten plan nie do końca się powiódł, i bazylikę uznano “jedynie” za jeden z największych kościołów gotyckich w kraju. Warto przyjrzeć się jej zarówno od zewnątrz jak i od wewnątrz. W środku zwróćcie uwagę na ołtarz i zegar astronomiczny. Poza Bazyliką, dokładnie naprzeciwko nie znajduje się XIII wieczny Palazzo del Podesta, będący niegdyś siedzibą władz. Tutaj też znajduje się “Galeria szeptów”. Aby sprawdzić jak to działa, trzeba ustawić się w rogach przeciwległych do siebie arkad, gdy jedna osoba mówi, odwrócona do ściany twarzą, ta druga osoba wszystko słyszy. Trzeci budynek wart choćby rzucenia okiem to Ratusz mieszczący się w Palazzo del Comune. 

Jest to plac, którego najważniejszym punktem jest Bazylika Santo Stefano, nazywana również kompleksem Siedmiu Kościołów. Koniecznie zajrzyjcie do środka! Surowe wnętrze przywodzi na myśl Bazylikę w Jerozolimie. Na samym placu warto usiąść w jednej z kafejek i wypić popołudniowe cappuccino.

Warto zapuścić się też w wąskie uliczki centrum, gdzie na każdym kroku napotkacie bary i restauracje pełne roześmianych studentów. My w jednej z nich, przy Via Clavature, namierzyliśmy czekoladziarnię Lindt. Lody czekoladowe to po prostu totalny obłęd! 

Mamy nadzieję, że zaciekawiliśmy Was Bolonią i że sami ją odwiedzicie. Jest to miasto z uroczym klimatem, w którym jest dużo do zwiedzenia.  A jak będziecie już w tej części Włoch to wybierzcie się na jednodniową wizytę do San Marino. Zobacz: San Marino – co warto zobaczyć?