W czasie naszego pobytu na campingu „Nad Jeziorem” nad Jeziorem Starogrodzkim koło Chełmna, mieliśmy okazję wziąć udział we wspaniałej uczcie.

Zakole Dolnej Wisły to miejsce, które mieliśmy okazję zobaczyć podczas naszego kilkudniowego pobytu w województwie kujawsko-pomorskim. „Niech Cię Zakole” to jednak nie tylko geograficzna kraina – to również fantastyczny szlak smaku i kultury, który porwał nas do odkrywania uroków Doliny Dolnej Wisły. 

Dolina Dolnej Wisły to kraina geograficzna, gdzie rzeka przepływa przez kilka dużych miast lub w ich pobliżu m.in. przez Bydgoszcz czy Grudziądz, w skład której wchodzi Dolina Fordońska, Kotlina Grudziądzka i południowe krańce Doliny Kwidzyńskiej. Obszar o długości blisko 100 kilometrów  tworzy Zespół Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą.  Dolina Dolnej Wisły została ukształtowana około 17-16 tysięcy lat temu, w czasie cofania się ostatniego lądolodu skandynawskiego. Wtedy to wszystkie wody wiślane skierowały się na północ do zagłębienia Zatoki Gdańskiej.

Dziś to piękny zakątek Polski, który Was zachwyci i zaskoczy, gdyż pełen jest przyrodniczych, architektonicznych, a przede wszystkim kulinarnych skarbów.

Jedną z największych atrakcji tego regionu jest możliwość zasmakowania w lokalnych produktach i daniach, których nie znajdziecie  w supermarketach ani galeriach handlowych.  „Niech Cię Zakole” to szlak, który kładzie nacisk na autentyczność i naturalność, oferując produkty wytwarzane bezpośrednio w gospodarstwach i zagrodach, gdzie hodowane są owce, kozy, gęsi i króliki.

My zdecydowaliśmy się na rejs po Wiśle z degustacją lokalnych przysmaków, których jest mnóstwo! Gęsina, jagnięcina, sery, miody, powidła, wina i piwa z Doliny Dolnej Wisły to tylko niektóre z kulinarnych specjałów, które można tutaj spróbować. Co ważne, kuchnia szlaku „Niech Cię Zakole” nie opiera się na egzotycznych składnikach – sezonowość i lokalność są tu na pierwszym miejscu. Warzywa okopowe, zioła z lokalnych pól, kiszonki i marynaty tworzą bogactwo smaków tej kuchni, która w pełni oddaje ducha regionu.

Start i meta naszego rejsu to przystań w Starym Fordonie. Miasteczko powstało w XIV wieku, obecnie to osiedle leżące w granicach Bydgoszczy, które dołączyło do miasta w 1973 roku. W ostatnich powstało nowe nabrzeże, gdzie znajdziecie piękne bulwary, ścieżki spacerowe i rowerowe.  Jest tu też skatepark, pumptrack (tor do jazdy dla rowerów), boisko do siatkówki, place zabaw i gier dla młodszych i starszych, ścianki wspinaczkowe oraz miejsca piknikowe z wydzielonymi miejscami na ognisko. 

Warto wiedzieć, że w Fordonie przez trzysta lat działała komora celna, która kontrolowała ruch statków na Wiśle i pobierano m.in. podatek wodny zwany fordonem, od którego nazwę wzięło miasto.

Z nadwiślańskich bulwarów i przystani rozpościera się piękny widok na obydwa zielone brzegi Wisły, a także most im. Rudolfa Modrzejewskiego. To ponad kilometrowy, żelazny most drogowo-kolejowy z 1956 roku, który prowadzi m.in. do Pałaców w Ostromecku. 

Nasz caravaningowy wypad po Polsce zrobiliśmy na zaproszenie BYLOT – Bydgoskiej Lokalnej Organizacji Turystycznej, Miasta Chełmno, Miasta Grudziądz,  Zespołu Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą oraz Nadwiślańskiej Organizacji Turystycznej,  Kujawsko-Pomorskiej Organizacji Turystycznej – Partnerów projektu „Wiślane Wici" gdzie sprawdzaliśmy infrastrukturę kempingową i atrakcje okolicy skupione blisko królowej polskich rzek.

W czasie naszego pobytu na campingu „Nad Jeziorem” nad Jeziorem Starogrodzkim koło Chełmna, wybraliśmy się na wycieczkę do oddalonego o kilkanaście kilometrów Zamku w Świeciu.

Zamek w Świeciu nad Wisłą to jeden z największych zabytków gotyckiej architektury obronnej w północnej Polsce i zdecydowanie największy symbol Świecia. Usytuowany malowniczo pomiędzy rzeką Wdą i Wisłą, stanowi doskonały przykład budownictwa krzyżackiego z XIV wieku. Jego historia, związana z zakonem krzyżackim oraz późniejszymi dziejami regionu, przyciąga uwagę miłośników historii, architektury i turystyki.

Budowę zamku w Świeciu rozpoczęto po 1335 roku z inicjatywy zakonu krzyżackiego. Krzyżacy postanowili wznieść twierdzę w tym strategicznym miejscu, gdzie rzeki stanowiły naturalną barierę obronną.

W czasie swojego istnienia zamek kilkakrotnie zmieniał właścicieli – przechodził z rąk krzyżackich pod polskie władanie, a później do zaborców pruskich.

W XVI i XVII wieku zamek był siedzibą starostów, jednak jego znaczenie stopniowo malało. W czasie potopu szwedzkiego został poważnie uszkodzony. W XVIII wieku, w wyniku rozbiorów Polski, Świecie znalazło się pod zaborem pruskim, a zamek popadł w ruinę. Jego mury rozebrano, a materiały budowlane wykorzystano do budowy nowych obiektów.

W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęto prace mające na celu zabezpieczenie ruin. Jedynie wieża zachowała się w dobrym stanie technicznym i służyła do obserwacji Wisły i monitorowania jej w celu ostrzeżenia przed powodzią. 

Zamek wzniesiono na nasypie, który utworzono w celach przeciwpowodziowych.  W zamku znajdowała się m.in. kaplica, kapitularz i refektarz, a całość, łącznie z dziedzińcem, otoczona była murem.

Charakterystyczną i nietypową dla zamków krzyżackich cechą zamku w Świeciu były cztery narożne baszty, z czego trzy miały wysokość murów zamkowych, a jedna, dostępna jedynie kładką na wysokości kilkunastu metrów, miała cechy wieży obronnej.

Dziedziniec zamkowy był otoczony murami obronnymi, które chroniły mieszkańców przed atakami wrogów. Na terenie zamku znajdowały się pomieszczenia mieszkalne, gospodarcze oraz kaplica.

Całość budowli wykonana jest z czerwonej cegły, typowej dla gotyku krzyżackiego.

Częściowa odbudowa zamku nastąpiła w latach 70-tych ubiegłego stulecia, ale renowacja „z prawdziwego zdarzenia” właśnie trwa. Część prac została już ukończona, a zamek udostępniony dla zwiedzających.

W ramach prac zgodnie ze średniowieczną sztuką murarską odtworzone zostały sklepienia gwiaździste, do czego wykorzystano 15 tys. cegieł wykonanych ręcznie . Start kolejnego etapu renowacji planowany jest na jesień 2024. 

Najbardziej charakterystycznym elementem zamku jest odchylona od pionu wieża. Warto wdrapać się na jej szczyt, by z wysokości 35 metrów podziwiać widok na okolicę.

Surowe wnętrze zamku, a konkretnie piwnice stały się domem dla nietoperzy, a dokładnie dla gatunku mopek zachodni, który znalazł tu sobie miejsce do zimowej hibernacji. 

Na zamku odbywają się liczne wydarzenia kulturalne, takie jak festyny średniowieczne, koncerty oraz rekonstrukcje historyczne.

Można zwiedzać wnętrza zamku, szczególnie polecamy wystawę dokumentującą proces odbudowy zamku.  

W czasie naszego pobytu na campingu „Nad Jeziorem” nad Jeziorem Starogrodzkim koło Chełmna, wybraliśmy się na wycieczkę do oddalonej o kilkanaście kilometrów Winnicy przy Talerzyku.

Rynek wina w Polsce rośnie nieprzerwanie od 10 lat, a ocieplenie klimatu sprawia, że granica klimatyczna uprawy winorośli przesuwa się na północ, dzięki temu Polska może rozwijać się jako kraj winiarski. Tym bardziej, że coraz większe rzesze Polaków ( w tym my :)) porzucają mocniejsze trunki na rzecz wina. 

Winnica przy Talerzyku znajduje się kilkanaście kilometrów od Bydgoszczy, w miejscowości Topolno.

Świetnie wpisuje się w nowy trend turystyki winiarskiej czyli enoturystyki, polegającej na odwiedzaniu winnic, poznawaniu regionów słynących z winiarstwa, a także kultury i historii tych miejsc. 

To rodzinna winnica, która wzorem winnic francuskich czy hiszpańskich, oferuje miejsce postojowe dla kamperów w zamian za zakup wina od gospodarzy.  Możecie więc skorzystać z genialnej miejscówki, gdzie z kieliszkiem w dłoni delektować będziecie się zarówno smakiem, jak i widokiem. Potraktujcie tą miejscówkę jak pobyt „na dziko” – potrzebujecie swojego zaplecza sanitarno-prądowego, stąd to oferta dla właścicieli kamperów i przyczep.

Winnicę prowadzi Wiesław Janasiński wraz z żoną Anną.  Jak zdradza, winnica powstała…przypadkiem 🙂 Małżeństwo zakupiło stare siedlisko z 1896 roku z myślą o weekendowym miejscu odpoczynku dla rodziny. Marzyło o kilku krzewach winorośli, by móc produkować wino na potrzeby własne i dla przyjaciół. Jak się okazało po pierwszych zbiorach, wina było zbyt dużo niż potrzeby rodziny i przyjaciół. I tak z przydomowej winiarni powstał biznes 🙂

Nazwa winnicy pochodzi od dawnej osady, gdyż wczesno-średniowieczne grodzisko wzniesiono na wzgórzu nad Wisłą na przełomie VIII – IX wieku. Do dziś zachowało się ścięte wzgórze, które ze względu na charakterystyczny kształt nazywane jest przez miejscową ludność „Talerzykiem”. I to właśnie tu, na szczycie wzgórza z charakterystyczną ławeczką, z której rozciąga się fantastyczny widok na Wisłę, znajduje się winnica, która nawiązuje do wielowiekowej tradycji kujawsko-pomorskich upraw winorośli i wytwarzania wina. 

Nie trzeba jechać do Toskanii, by móc na własne oczy zobaczyć winnicę i proces produkcji wina 🙂 W Winnicy przy Talerzyku jest 2 tysiące krzewów winorośli ze szczepów Solaris, Bianca, Regent oraz Rondo. Właściciele rozpoczęli działalność w 2010, a od 2015 roku produkują białe, różowe i czerwone wina wytrawne i półwytrawne.

Winobranie, które wypada we wrześniu odbywa się ręcznie, a grona są precyzyjnie selekcjonowane. Sprzęt do produkcji wina jest nowoczesny, ale całość znajduje się w uroczych, odremontowanych budynkach gospodarskich, które wraz z domem właścicieli tworzy harmonijną całość.

Winnica zdobyła wiele nagród – m.in. za innowacyjny produkt ogrodniczy, smak roku medale za produkowane tu wina czy wyróżnienia dla właścicieli za osobowość i przedsięwzięcie biznesowe roku.

Właściciele prowadzą warsztaty, w czasie których opowiadają o produkcji wina, szczepach winorośli, smakach a także serwują degustacyjne trunki wraz z deską lokalnych serów. 

Ostromecko to malownicza miejscowość położona nad Wisłą, zaledwie kilka kilometrów na wschód od Bydgoszczy. W sercu tego urokliwego miejsca znajdują się dwa wyjątkowe pałace – Stary i Nowy, które stanowią nie tylko perły architektury, ale również ważne świadectwo historii i kultury regionu. Wybraliśmy się do Ostromecka w czasie naszego pobytu na campingu „Nad Jeziorem” nad Jeziorem Starogrodzkim koło Chełmna, skąd dojechaliśmy w pół godziny. 

Stary Pałac to starszy z dwóch obiektów w Ostromecku, pochodzący z pierwszej połowy XVIII wieku. Znany również jako Pałac Myśliwski – ze względu na pikniki kończone polowania, które odbywały się w jego wnętrzu lub Pałacem Mostowskich – od nazwiska ojca Bogdana i syna Pawła, którzy zbudowali rezydencję na miejscu dawnego dworu szlacheckiego.  

Pałac ten pełnił funkcję reprezentacyjnej siedziby rodziny Mostowskich, a jego wnętrza były bogato zdobione sztukateriami i malowidłami. Jednak w wyniku rozrzutnego stylu życia Pawła Mostowskiego, majątek ostromecki został zadłużony. 

Od I rozbioru Polski, kiedy ziemie ostrołęckie trafiły do Królestwa Prus pałac co chwilę zmieniał właściciela. Na początku XIX wieku pałac przeszedł w ręce niemieckiej rodziny Schönbornów, którzy przeprowadzili remont obiektu. Kolejne pokolenia tej rodziny rozbudowywały majątek, stawiając m.in. Pałac Nowy, folwarki, tartak czy wytwórnię wód mineralnych. Pod koniec XIX wieku majątek należał do jednego z największych w powiecie chełmińskim.

Pałac z zewnątrz prezentuje się okazale, szczególnie gdy podąża się do jego drzwi Aleją Lipową. Natomiast wnętrze zachwyca! Już od progu możecie podziwiać oryginalne, dwustuletnie schody prowadzące na wyższe piętra. Spacerując po pałacowych salach natkniecie się na… fortepiany! Bowiem to właśnie tu znajduje się Kolekcja Zabytkowych Fortepianów ze zbiorów Andrzeja Szwalbego, którą zaliczamy do trzech największych tego typu kolekcji w Polsce. I nawet jak nie zaliczacie się do fanów i znawców tego instrumentu, to uwierzcie nam na słowo, że dacie się nimi oczarować! Sa przeróżne – mniejsze i większe, skrzydłowe, stołowe czy pionowe. Nie mówiąc o wszystkich mechanizmach, dzięki którym wydają dźwięki. 

Pałac Nowy, znany również jako Pałac Schönbornów, został zbudowany w XIX wieku, dokładnie w latach 1832-1840, według projektu Karla Friedricha Schinkla – największego dziewiętnastowiecznego pruskiego architekta. W Pałacu Nowym znajduje się gabinet poświęcony architektowi, w którym znajdziecie reprodukcje jego projektów, rysunków i obrazów. Gabinet stylizowany jest pracownię architekta, spod ręki którego wyszły projekty m.in. gmachu berliśnkiego teatru Neues Schauspielhaus, pałacu Ehrenburg w Coburgu, ratusza w  Kołobrzegu czy gmach pijalni wód w Akwizgranie.

Zdecydowanie możemy powiedzieć, Pałac Nowy że to jeden z najpiękniejszych zabytków województwa kujawsko-pomorskiego. 

Wnętrza pałacu zachowało się wiele oryginalnych elementów, w tym bogato zdobione sufity, kominki oraz liczne detale architektoniczne. Przyglądajcie się uważnie, by wypatrzyć secesyjne wazy, porcelanę, kwietniki czy patefony.  Wzrok przyciągają również portrety i zdjęcia poprzednich właścicieli obiektu.

W Pałacu działa Jadalnia Pałacowa, należąca do szlaku „Niech Cię Zakole” serwująca m.in. dania oparte na historycznych regionalnych recepturach – palce lizać! Działa tu również hotel, więc możecie zaplanować kilkudniowy pobyt. W pięknej Sali Balowej odbywają się konferencje czy rodzinne uroczystości.

Koniecznie poszukajcie w pałacu sali z akordeonami! Kolekcja, choć nie jest duża, zawiera w sobie prawdziwego białego kruka – akordeon Carmen z numerem fabrycznym 0001. 

Najnowszą atrakcją, która porwała nas do reszty jest „Huhuczny strych” czyli 8 tysięcy sów wykonanych z przeróżnych materiałów! To raj dla zbieraczy, ornitologów i fanów Harrego Pottera! Kolekcja powstawała 50 lat i została przekazana ze zbiorów prywatnych niemieckiego małżeństwa, którzy zechcieli podzielić się swoją pasją z turystami odwiedzającymi pałac.

Pałac otoczony jest przez rozległy park w stylu angielskim, który idealnie nadaje się na rodzinny piknik na trawie. Na terenie parku pałacowego znajduje się ok. 4,5 tysiąca drzew, z których ponad 60 to pomniki przyrody. Zaprojektowany został przez Petera Josepha Lennégo, wybitnego pruskiego planisty i architekta krajobrazu, który był twórcą m.in. orgodów w Berlinie, Poczdamie, Frankfurcie nad Odrą, Lipsku czy Wiedniu.

Do ogrodów można zejść z tarasu szerokimi schodami. Piękny widok na park rozciąga się z okien Sali Ogrodowej na parterze pałacu. W drodze do Pałacu Starego zerknijcie do włoskiego ogrodu – przyciągnie Was tu zapach róż, lawendy i bukszpanu. 

Ścieżki w parku noszą nazwy na cześć osób historycznie związanych z tym miejscem – jest m.in. Aleja Schinkla, Aleja Lennégo, czy Aleja Alvenslebenów. Na miejscu otrzymacie ulotki z  mapą parku i ogrodów.

Park w Ostromecku zajął drugie miejsce w konkursie na Najpiękniejszy Polski Park 2009, organizowanym przez firmę Briggs & Stratton.

Pałace w Ostromecku były świadkami burzliwej historii, zmieniając właścicieli na przestrzeni wieków i pełniąc różne funkcje – od rezydencji arystokratycznych, przez obóz dla jeńców, po obiekty użytkowane przez instytucje publiczne w czasach PRL-u – wnętrza pałacu służyły m.in. szkoła i internat.  Do lat 80-tych pałac został zdewastowany, a jego odbudowa zaczęła się wraz z przekazaniem obiektu Filharmonii Pomorskiej, dzięki inicjatywie i pasji dyrektora Andrzeja Szwalbe. Obecnie obiekt należy do miasta Bydgoszczy. 

W latach 90. XX wieku rozpoczęto prace renowacyjne, które miały na celu przywrócenie pałacom dawnej świetności. Dziś, po latach intensywnych prac, oba pałace są udostępnione dla zwiedzających, a także pełnią funkcje kulturalne. Organizowane są tu koncerty, wystawy, warsztaty oraz spotkania literackie. Pałace i otaczający je park stanowią również popularne miejsce na organizację ślubów i innych uroczystości.

Zaplanuj wizytę o dowolnej porze roku w bydgoskim Wilanowie!

Pałace w Ostromecku to niezwykłe miejsca, które możecie zwiedzać cały rok!  Stanowią doskonały przykład tego, jak można zachować dziedzictwo przeszłości, jednocześnie nadając mu nowe życie i znaczenie we współczesnym świecie. Odwiedziny w tym miejscu to niezapomniane doświadczenie, które pozwala przenieść się w czasie i poczuć atmosferę minionych epok.

W czasie naszego pobytu na campingu „Nad Jeziorem” nad Jeziorem Starogrodzkim koło Chełmna, wybraliśmy się na wycieczkę do oddalonego o kilkanaście kilometrów Młyna w Grucznie. Uwielbiam takie budynki, więc nie mogłam nie skorzystać z okazji, by zajrzeć do środka 🙂

Młyn wybudowano w 1888 roku, według projektu Hermana Pauly`ego, a  budynek ma charakterystyczne dla tego okresu ściany z muru pruskiego.  Jest świadectwem zamożności mieszkańców tych terenów, bowiem do połowy XVII wieku Gruczno było jedną z największych wsi na Pomorzu.

Młyn do 1949 roku napędzany był wodą, którą później zastąpiła energia elektryczna. I tak działał aż do 1998 roku, czyli 110 lat! Jak zajrzycie do środka to przekonacie się, że znajdują się tu oryginalne urządzenia, a wystrój młyna przeniesie Was w czasie.

Młyn jest obiektem zabytkowym, będącym obecnie w rękach Towarzystwa Przyjaciół Dolnej Wisły, które dba o budynek, prowadzi prace porządkowe na terenie należącym do młyna.

Przy młynie znajdują się ławy i miejsce na ognisko. Możecie odetchnąć tu w cieniu drzew, podziwiać mini skansen uli czy poletka pokazowe z różnymi odmianami zbóż.

To właśnie na terenie młyna w Grucznie organizowany jest coroczny Festiwal Smaku, który przyciąga fanów regionalnego jedzenia, łasuchów i smakoszy 🙂 W czasie festiwalu możecie skosztować i zakupić sery, wędliny, miód czy lokalne przetwory.

W czasie imprezy odbywa się również Międzynarodowy Turniej Nalewek!  Festiwal odbywa się w sierpniu, a dokładne terminy znajdziecie na facebookowej stronie Młyna w Grucznie.

Wakacje nad jeziorem to idealna opcja dla tych, którzy szukają spokoju, bliskiego kontaktu z naturą i możliwości aktywnego wypoczynku. Jednym z naszych ulubionych jezior w Polsce jest Jezioro Starogrodzkie położone na obrzeżach Chełmna. Tutaj można oderwać się od zgiełku miejskiego życia i naładować akumulatory, jednocześnie mając w zasięgu urocze Chełmno, słynące z charakterystycznego układu ulic i wielu zabytków, o których piszemy tutaj: Chełmno na weekend

Niezależnie od tego, czy jesteście miłośnikami sportów wodnych, wędkarstwa, czy po prostu relaksu na łonie natury, wakacje nad jeziorem mają wiele do zaoferowania.

Jezioro jest starorzeczem Wisły powstałym ostatecznie po wybudowaniu wałów przeciwpowodziowych w XIX w.

Składa się z dwóch części będących właściwie dwoma osobnymi zbiornikami wodnymi – wyróżniamy więc Jezioro Starogrodzkie Północne i Jezioro Starogrodzkie Południowe, które rozdzielone są wąską groblą.

Jezioro nie jest duże – łącznie oba zbiorniki mają około 2,5 kilometra długości. 

Jedną z głównych atrakcji Jeziora Starogrodzkiego jest wypoczynek na plaży. To strzeżone kąpielisko wyznaczają pomosty i lina pomiędzy nimi. Wejście do wody jest piaszczyste, a dno łagodnie opada, dzięki temu przy brzegu sporo jest bawiących się dzieci. 

Jeśli lubicie aktywności na wodzie – możecie pływać kajakiem, rowerkiem wodnym, łódką czy SUPem.   

Przy plaży znajdziecie fajny plac zabaw, boiska i korty, a także zaplecze gastronomiczne.  Obok swoja siedzibę ma Europejskie Centrum Wymiany Młodzieży im. Kurta Schumachera. Działa tu też camping „Nad Jeziorem”.