Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Dzwonnica św. Marka
Dzwonnica św. Marka to jeden z symboli miasta i najwyższych budynków w Wenecji. Ta licząca sobie ponad 90 metrów wieża cieszy się dużym zainteresowaniem turystów chcących spojrzeć na to przepiękne miasto z góry. Z jej tarasu rozpościera się widok na Plac św. Marka, kopuły Bazyliki św. Marka, Pałac Dożów z Mostem Westchnień, jak i urokliwą, błękitną Lagunę Wenecką z kołyszącymi się na niej gondolami, Canal Grande wraz z resztą miasta. Co ciekawe, jej początki sięgają już IX wieku!
Już w VII wieku w miejscu dzwonnicy św. Marka stała wieża, której główny kształt nadał Bartolomeo Bon. Wieża ta pełniła funkcję obronną i obserwacyjną, ale z czasem uległa zniszczeniu i na jej miejscu postanowiono wybudować dzwonnicę. Budowę rozpoczęto w IX wieku za panowania doży Pietra Tribuna, ale ukończono dopiero w XII wieku za czasów panowania doży Vitale II Michiela. Przez stulecia dzwonnica narażona była na wiele kataklizmów i działanie czynników atmosferycznych, dotknęły ją trzęsienia ziemi, pożary czy uderzenia piorunów. Wtedy jednak dzwonnica wyglądała inaczej niż dziś, bowiem to dopiero w XVI wieku, w czasie prac modernizacyjnych dobudowano komorę dzwonną z posągiem archanioła Gabriela na szczycie. Anioł, dzięki temu, że został umieszczony na ruchomej platformie, pełnił przy okazji funkcję wiatrowskazu. W czasach Republiki Weneckiej dzwonnica była wykorzystywana również jako latarnia morska. Nocą na jej szczycie rozpalano ogień, a w dzień punktem orientacyjnym dla statków była złota figura archanioła Gabriela, która błyszczała w słońcu. W połowie XVI wieku Jacopo Sansovino dobudował do dzwonnicy loggettę czyli mały, bogato zdobiony budynek u jej podstawy. Budynek stoi do dziś i właśnie przez niego przechodzą turyści chcący podziwiać Wenecję ze szczytu wieży. Co ciekawe, to właśnie w tej loggii w 1609 roku słynny astronom i fizyk włoski Galileusz zademonstrował doży i Signorii Weneckiej wynalezioną przez siebie lunetę. Z biegiem lat dzwonnica napotykała nowe przeciwności, które sprawiały, że jej stan się pogarszał. W XVIII wieku uderzył w nią piorun, co spowodowało, że na całej jej wysokości powstało pęknięcie zagrażające konstrukcji budowli. Pomimo obłożenia budowli nowymi cegłami, dzwonnica zawaliła się w 1902 roku. Wenecjanie szybko podjęli decyzję o jej odbudowie. Szczegółowo zrekonstruowana stanęła ponownie dziesięć lat później. Dzwonnica św. Marka, którą podziwiamy dziś łączy ze sobą styl renesansowy (u góry) z romańskim (u dołu).
Na dzwonnicy znajduje się pięć dzwonów, z których każdy miał za zadanie zwiastować konkretne wydarzenia: Dzwon Trottiera – najstarszy z nich, który ocalał z katastrofy budowlanej, miał wzywać patrycjuszy weneckich na posiedzenia Wielkiej Rady. Dzwon Pregadi (zwany również Mezza Terza) wzywał senatorów na posiedzenia, a wiernych na uroczystości religijne. La Marangona to największy dzwon, którego dźwięk oznaczać miał początek i koniec dnia roboczego. Poza tym oznaczał również pierwsze wezwanie na posiedzenie Maggior Consiglio, czyli Wielkiej Rady sprawującej wówczas władzę nad miastem. W ciągu dnia dzwonił na ogół dwa razy. Kolejny dzwon – Nuna (zwany również Mezzana) dzwoni do dziś, w południe. Ostatni z nich to Renghiera, jest z nich najmniejszy, a jego dźwięk oznaczał rozpoczęcie egzekucji. Wszystkie dzwony grają razem tylko gdy w mieście odbywają się znaczące wydarzenia.
Dzwonnica św. Marka stanowi jeden z najlepszych punktów widokowych w Wenecji. Budowla znajduje się na placu św. Marka, który pełen jest atrakcji turystycznych. Znajdziecie tutaj oczywiście Bazylikę św. Marka, skoro to dzwonnica tego kościoła Na taras widokowy wjeżdża się windą grupami po max. 14 osób wraz z osobą z obsługi. Z góry rozpościera się piękny widok na lagunę, początek Canale Grande, Bazylikę Santa Maria delle Salute i całe miasto. Należy pamiętać, że dzwonnica jest jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc – panorama rozpościerająca się z tarasu jest przepiękna i codziennie przyciąga do siebie setki zwiedzających. Dlatego chcąc wejść na dzwonnicę, należy uzbroić się w cierpliwość lub zakupić bilet przez internet. Bilety on-line kupuje się na konkretną godzinę, a wejście dla osób z biletami zakupionymi przez internet znajduje się z boku wieży. Jeśli wolicie wejściówki zakupić na miejscu to warto wiedzieć, że największe tłumy turystów pojawiają się tutaj na ogół w południe – wtedy kolejki do oglądania zabytków są na tyle długie, że należy zabrać ze sobą dużą dozę cierpliwości i uśmiechu. Mniej osób jest wczesnym rankiem i późnym popołudniem.
Za wejście na taras widokowy dzwonnicy zapłacicie 8 euro, dla grup powyżej 20 osób obowiązuje cena 4 euro za osobę. Dzwonnica otwarta jest codziennie. W zależności od sezonu, jej godziny otwarcia ulegają zmianom: od kwietnia do października w godzinach 8:30 – 21:00; od listopada do marca w godzinach 9:30 – 17:30; od 1 do 15 kwietnia w godzinach 9:00 – 17:00. Należy pamiętać, że w związku z pandemią wstęp na dzwonnicę może być ograniczony lub zabroniony.
Dzwonnicę św. Marka znajdziecie na Placu św. Marka (Piazza San Marco) – dostać się tam najlepiej tramwajem wodnym na stację San Zaccaria lub San Marco. Na stację dowiozą Was linie 1, 2, 41, 41, 51, 52, N oraz LN. Bilety na komunikację miejską zakupić można w automatach ustawionych w całym mieście i autoryzowanych punktach sprzedaży. Jeśli do Wenecji planujecie przyjazd autem, najlepiej zostawić je na parkingu Garage San Marco Venezia. Koszt takiej przyjemności to 15 euro za 4-godzinny postój i 32 euro za postój 24-godzinny.
Wenecja pełna kanałów, zabytków i gondoli to magiczne miejsce do którego warto wybrać się całą rodziną. Trzeba mieć jednak na uwadze, że ilość zabytków, informacji historycznych czy spore odległości do przedreptania mogą zmęczyć najdzielniejszego małego turystę. Dlatego koniecznie zobaczcie nasz pomysł na zwiedzanie miasta, który sprawi, że przeżyjecie tu kapitalną rodzinną przygodę, sporo dowiecie się o mieście i będziecie zwiedzać bez marudzenia. My w Wenecji pomagaliśmy księżniczce odnaleźć elementy maski weneckiej, a kucharzowi Fabio odzyskać rodzinny przepis na pizzę.
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio. A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po EuropieDzwonnica św. Marka w Wenecji
Krótka historia dzwonnicy św. Marka
Dzwonią dzwony na dzwonnicy św. Marka
Dzwonnica św. Marka – punkt widokowy
Ceny biletów i godziny otwarcia dzwonnicy św. Marka
Dojazd do placu św. Marka
Wenecja z dzieckiem
Noclegi w Wenecji
Najlepsze campingi w Europie
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Najlepsze campingi w okolicy Wenecji
Dzwonnica św. Marka w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinny przepis na pizzę – pomysł na zwiedzanie Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Pomysły na zwiedzanie > Wenecja – przepis na pizzę
Jak pomagaliśmy kucharzowi Fabio odzyskać przepis na pizzę
Wenecja należy do jednych z naszych ulubionych miast. Wracamy tu tak często jak się da. Czytelnicy naszego bloga wiedzą o tym doskonale 🙂 Oczywiście nie bylibyśmy sobą, gdyby w czasie zwiedzania nie mieć do wykonania Tajnej Misji. Zobaczcie co tym razem przytrafiło się nam w Wenecji.
Pomysł na rodzinne zwiedzanie Wenecji
Wenecja, pełna kanałów, gondoli i zabytkowych budowli ma w sobie niesamowity urok. Jednak wiele informacji historycznych czy detali architektonicznych może znudzić nawet najbardziej wytrawnego małego podróżnika. Dlatego podrzucamy Wam pomysły jak odkryć Wenecję z dzieckiem i przeżyć niesamowitą przygodę.
Jak część z Was wie, pewnego razu pomogliśmy księżniczce Carli w poszukiwaniu elementów maski karnawałowej, które rozsypały się po całym mieście. Przypomnijmy:
Kolejna Tajna Misja w Wenecji
Kolejna nasza wizyta w tym mieście spowodowana była prośbą kucharza Fabia, którego rozpaczliwą prośbę o pomoc znaleźliśmy w naszej skrzynce mailowej.
Okazało się, że Fabio pracuje w weneckiej restauracji, którą założyła jego prababcia Margherita, będąca wybitnym szefem kuchni. Ostatnio, robiąc porządki na strychu, Fabio odnalazł starą książkę kucharską Margherity. Kiedy ją przeglądał wypadła z niej kartka. Gdy się po nią schylił, nagle okno się otworzyło i wleciała przez nie czarownica na miotle! Przez zaciśnięte zęby wysyczała, że tyle lat czekała na ten przepis, że nikt go jej już nie odbierze. Do tego walnęła Fabia miotłą po głowie i powiedziała, że porządki robi się częściej niż raz na 100 lat.
Nim Fabio się zorientował o co chodzi, złapała kartkę i wskoczyła na miotłę. Nie mógł pozwolić jej odfrunąć! I wtedy stało się najgorsze. W czasie szamotaniny kartka z przepisem podarła się na kilka kawałków, które porwał wiatr i rozniósł po całej Wenecji. Czarownica tak się wściekła, że aż dym wyszedł jej uszami. Pogroziła mu zakrzywionym paluchem i zapowiedziała, że nie spuści go z oczu i jak tylko Fabio odzyska przepis, to zabierze go już na zawsze. Potem odleciała.
Fabio dowiedział się, że Margherita wynalazła przepis na pizzę, która była tak smaczna, że niektórzy uważali iż ma właściwości magiczne, zapewniające wieczną młodość. Aby jej spróbować przybywali Wenecjanie z najodleglejszych wysp, a wieść o niesamowitym smaku dotarła nawet do Rzymu. Niestety, poza zasłużonymi pochwałami, rozgłos miał też swoje złe strony. Coraz częściej do restauracji przychodzili złodzieje, czarownice i podejrzani czarnoksiężnicy, którzy chcieli wykraść recepturę. W trosce o bezpieczeństwo rodziny Margherita ogłosiła, że ukryła przepis i nikt go nigdy nie znajdzie. I zaczęła w restauracji serwować wyłącznie dania z makaronem.
Okazało się, że niektóre ważne postacie w Wenecji widziały fragmenty podartego przepisu. Ale niestety czarownica nie opuszcza Fabia na krok, ciągle go śledzi i nawet się z tym nie kryje. Dlatego Fabio poprosił nas o pomoc w odzyskaniu przepisu.
Przepis na wenecką pizzę
Tak więc uzbrojeni w mapę i wskazówki od Fabio gdzie mamy dotrzeć i szukać informacji o przepisie ruszyliśmy do Wenecji. Zwiedziliśmy Bazylikę św. Marka i Pałac Dożów, w poszukiwaniu wskazówek wdrapaliśmy się na dzwonnicę, kluczyliśmy uliczkami miasta, spacerowaliśmy po Moście Rialto i patrzyliśmy na Canal Grande, podziwialiśmy Most Westchnień i bazylikę Santa Maria della Salute. Nawet płynęliśmy gondolą i zakumplowaliśmy się z gołębiami na placu św. Marka 🙂 A wszystko po to, żeby pomóc kucharzowi odzyskać jego rodzinny przepis. Łatwo nie było, bo Czarownica próbowała nam przeszkodzić w Tajnej Misji, ale nie z nami te numery Po wykonaniu całej akcji dostaliśmy w podziękowaniu zaproszenie na pizzę 😀
Bank Niezbędników – gotowce na rodzinne przygody
Nabraliście ochoty na rodzinną przygodę w Wenecji? To super, bo mamy dla Was gotowca! ! W naszym Banku Niezbędników – gotowców na rodzinne przygody znajdziecie m.in. pozycję “Niezbędnik Poszukiwacza Przygód. Wenecja. Rodzinny przepis na pizzę”. Co więcej znajdziecie tu również Niezbędnik zatytułowany Maska karnawałowa w Wenecji! Więc do wyboru macie aż dwie różne przygody. To fajna opcja jeśli podróżujecie z dziećmi w różnym wieku. Dla tych co lubią kolorować – polecamy Maskę Wenecką, a dla tych co lubią pizzę – Rodzinny przepis na pizzę. Co ważne, oba Niezbędniki mają tą samą trasę zwiedzania i te same Punkty Akcji, tylko różne zadania. Więc możecie śmiało wziąć oba!
Niezbędniki dostępne są w wersji pdf do pobrania i samodzielnego wydruku. Roczny dostęp do Banku Niezbędników kosztuje tylko 39 zł. To zaledwie niecałe 3 zł za każdy Niezbędnik. Bierzecie, drukujecie, zabieracie rodzinkę i długopis i macie gotowy przepis na rodzinną przygodę. W kolejnych miesiącach pojawią się kolejne Niezbędniki, do których będziecie mieć dostęp w ramach wykupionego dostępu.
Najlepsze campingi w Europie
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Niezbędnik poszukiwacza przygód
super przewodnik dla dzieci
Bazylika Santa Maria della Salute w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Bazylika Santa Maria della Salute
Bazylika Santa Maria della Salute w Wenecji
Majestatyczna, biała budowla nad Canale Grande w Wenecji to Santa Maria della Salute – jeden z symboli miasta, który często uwieczniany jest na widokówkach i pamiątkach. Przeczytajcie dlaczego warto tu zajrzeć.
Bazylika Santa Maria della Salute
Bazylika Santa Maria della Salute to jedna z licznych perełek architektury w Wenecji i symboli miasta. Nie jest może aż tak znana jak Bazylika św. Marka, ale nie mniej zachwycająca i zdecydowanie warta odwiedzenia.
Historia bazyliki La Salute
Kopuła Santa Maria della Salute jest wzorowana na Bazylice św. Marka, więc oba kościoły dublują się wyglądem i stylem. Można to ocenić spoglądając na obie bazyliki z dzwonnicy św. Marka, gdzie znajduje się punkt widokowy. Nazywana bywa także Chiesa della Salute lub krótko La Salute. Gdyby luźno przetłumaczyć pełną nazwę na język polski, brzmiałaby ona „Bazylika Świętej Marii Uzdrowicielki”.
Z nazwą świątyni wiąże się pewna ciekawa historia. W 1629 roku epidemia dżumy opanowała Wenecję i zabrała życie ponad 1/3 ludności miasta. Senat w tym czasie złożył obietnicę Matce Boskiej, że w zamian za szybkie położenie kresu chorobie, zbuduje dla Niej wspaniały kościół. Zaraza rzeczywiście wkrótce minęła, a senat wywiązał się ze swojej obietnicy i tak powstała Bazylika Santa Maria della Salute.
Kilka słów o architekturze
Kościół ma status bazyliki mniejszej. Położony jest przy największym i najsłynniejszym kanale weneckim – Canale Grande tuż obok pływających gondoli. Widoczny jest z różnych części miasta. Bazylika została wzniesiona w latach 1631- 1687 według projektu weneckiego architekta Baldassare Longheny. Jest częścią parafii Gesuati.
Zbudowana w stylu barkowym, na planie ośmiokąta z wielką, imponującą kopułą. Dookoła głównego kościoła znajduje się sześć kapliczek. Możemy też zobaczyć pięknie, prostokątne prezbiterium z dwiema apsydami i wieżyczkami po bokach. Przykrywa je kopuła podobna do głównej, ale znacznie mniejsza. Budowla jest niezwykle bogata w detale i robi wrażenie swą perfekcją.
Bogate wnętrze Santa Maria della Salute
Fasadę nad głównym wejściem zdobi cała seria posągów, w tym figury czterech Ewangelistów oraz św. Jerzego, św. Teodora i proroków: Dawida, Izajasza, Daniela. Wnętrze świątyni jest zachwycające. Nad ołtarzem głównym znajduje się ikona Marii Dziewicy zwana Madonna della Salute lub Mesopanditissa przywieziona z greckiej Krety przez dożę Francesco Moresini, bardzo ważna z sakralnego puntu widzenia. Nad nią widzimy figury nawiązujące do zwalczenia epidemii. Pośrodku stoi Madonna trzymająca Dzieciątko Jezus. Przed nią klęczy elegancka arystokratka – uosobienie Wenecji, zaś zaraza jest przedstawiona jako uciekająca wiedźma przeganiana przez małego anioła, zapewne wysłannika Marii Panny. Rzeźby są dziełem flamandzkiego rzeźbiarza Joust le Cort.
Bezcenne dzieła Tycjana i Tintoretta
W kościele można zobaczyć dzieła malarskie Tycjana, w tym znany „Cud Zesłania Ducha Św.” Za niewielką opłatą możecie wejść do zakrystii i zobaczyć znajdujące się tam inne dzieła Tycjana i innych artystów, m.in. “Wesele w Kanie Galilejskiej” Tintoretta.
Procesja przez wodę
Od ponad trzech wieków na pamiątkę ocalenia miasta przed epidemią corocznie 21 listopada w święto Ofiarowania Najświętszej Marii Panny w Wenecji odbywa się procesja procesja po zbudowanym na kanale moście pontonowym, prowadzącym z placu Św. Marka do Bazyliki Santa Maria della Salute. Również w tym okresie, tzn. w drugiej połowie października odbywa się La Festa Annuale della Salute (czyli Święto Matki Boskiej Uzdrowicielki), trwające zwykle tydzień. Jest to święto celebracji religijnej, w tym czasie w Bazylice odbywają się modlitwy, litanie, procesje. Organizowane są koncerty muzyki poważnej i sakralnej.
Zwiedzanie bazyliki Santa Maria della Salute
W Bazylice odbywają się msze święte: od poniedziałku do piątku o godzinie 16.00, a w niedziele i święta o 11.00. W marcu i październiku odbywa się odmawianie różańca, zaś w czasie Wielkiego Postu organizowana jest Droga Krzyżowa. Pamiętajcie, że w czasie mszy zwiedzanie jest zabronione.
Dla zwiedzających kościół otwarty jest od poniedziałku do soboty w godzinach 9.30-12.00 i 15.00-17.30 . W niedzielę : 9.30-12.00 i 15.00-17.30 .
Wstęp do Bazyliki jest bezpłatny. Jednak żeby zwiedzić muzeum znajdujące się w zakrystii należy kupić bilet. Pełny jest w cenie 4 euro, zaś ulgowy 2 euro. Ulga przysługuje uczniom, studentom, mieszkańcom Wenecji, osobom powyżej 65 lat, grupom od 5 do 35 osób. Wstęp bezpłatny przysługuje dzieciom do 10 lat, nauczycielom towarzyszącym wycieczkom szkolnym (1 opiekun na 10 uczniów). Godziny otwarcia zakrystii : poniedziałek – sobota: 10.00-12.00 i 15.00-17.00. Niedziela: 15 .00 – 17.00 .
Wenecja z dziećmi
Jeśli planujecie pobyt w Wenecji z dziećmi to zobaczcie nasz pomysł na fajne zwiedzanie bez marudzenia! W Wenecji czeka na Was bowiem smutna księżniczka Carla, która potrzebuje pomocy z odnalezieniu elementów maski weneckiej i kucharz Fabio, któremu zła wiedźma zniszczyła rodzinny przepis na pizzę.
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Najlepsze campingi w Europie
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Najlepsze campingi w okolicy Wenecji
Most Westchnień w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Most Westchnień
Most Westchnień w Wenecji
Most Westchnień czyli Ponte dei Sospiri to obok Mostu Rialto jeden z najbardziej rozpoznawalnych mostów nie tylko we Włoszech, ale i na świecie. Co roku miliony turystów uwieczniają go na zdjęciach, a zakochani całują się przy nim licząc na wieczną miłość. Zerknijcie co warto wiedzieć o Moście Westchnień.
Most Westchnień w Wenecji
Ponte dei Sospiri, bo tak brzmi nazwa Mostu Westchnień po włosku wybudowany został w 1614 roku z projektu Antonio Contino. Wykonany z białego wapienia, ma 11 metrów długości, zawieszony nad Kanałem Pałacowym. Łączy budynek Pałacu Dożów z nowym więzieniem czyli Prigioni Nuove. Posiada niewielkie okna i liczne zdobienia, jest elementem wpisanym stale w wizerunek Wenecji.
We wnętrzu znajdują się dwa oddzielne korytarze. Na początku swego istnienia most służył do przemieszczania więźniów z miejsca obrad sądu znajdującego się w Pałacu Dożów do więzienia i nie nosił jeszcze swojej obecnej nazwy. Most bywał także ostatnią drogą dla tych skazanych na karę śmierci. Stanowił inspirację dla wielu pisarzy okresu romantyzmu, którzy opisywali więźniów, przechodzących przez most i patrzących przez jego małe okienka zza krat, na ludzi będących na wolności, wiedząc, że oglądają swoje miasto po raz ostatni przed długi latami odbywania wyroku, albo i zupełnie po raz ostatni w życiu…A może i wzdychali też do swoich żon czy ukochanych. W każdym razie po latach nadano konstrukcji nazwę „Most Westchnień”.
To zdecydowanie jedno z miejsc, które musi się znaleźć na liście „Co warto zobaczyć w Wenecji” każdego turysty przybywającego do miasta na wodzie.
Zwiedzanie Mostu Westchnień
Most jest udostępniany osobom zwiedzającym Pałac Dożów, można się bezpośrednio stamtąd przedostać do jego wnętrza. Po drugiej stronie zobaczymy dawne cele więzienne. Przez zakratowane okna dziś turyści mogą zobaczyć co widzieli w dawnych czasach skazańcy idący w swą ostatnią drogę.
Zakochani pod Mostem Westchnień
I choć historia mostu daleka jest od romantyczności, to według miejskiej legendy pocałunek pary przepływającej gondolą pod Mostem Westchnień wróży szybki ślub i nierozerwalną miłość przez całe życie. Więc będąc w Wenecji ze swoją drugą połówką warto zdecydować się na ten krok.
Wenecja z dziećmi
Jeśli planujecie wizytę w Wenecji z dziećmi to koniecznie zobaczcie nasz pomysł na zwiedzanie miasta, który zamienia nudny spacer w rodzinną super przygodę! My pomagaliśmy księżniczce odnaleźć elementy maski weneckiej, które rozsypały się po całym mieście i kucharzowi Fabio odzyskać przepis na pizzę, który zniszczyła zła czarownica.
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Campingi w okolicach Wenecji
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Najlepsze campingi w okolicach Wenecji
Plac św. Marka w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Plac św. Marka
Plac św. Marka w Wenecji
Piazza di San Marco czyli plac św. Marka to serce Wenecji, największy i najbardziej znany plac miasta na wodzie. Tętni życiem w dzień i w nocy, kiedy to przechadzają się po nim turyści z całego świata. Wokół placu skupione są najważniejsze budowle w mieście.
Plac św. Marka w Wenecji
Historia placu św. Marka sięga IX wieku, czasów powstawania Bazyliki św. Marka. Był wielokrotnie przerabiany i swą obecną wielkość i formę osiągnął w XII wieku. Od początku swego istnienia służył za miejsce najważniejszych uroczystości państwowych i religijnych.
Plac ma 180 metrów długości i 70 metrów szerokości. Renesansowa architektura budynków otaczających plac zachwyca swym kunsztem i precyzją.
Piazza di San Marco sąsiaduje z Piazzetta di San Marco, czyli placykiem św. Marka. Jak łatwo się domyśleć, jest to mniejszy plac. Położony od strony słynnego nadbrzeża Riva degli Schiavoni oraz ulicy o tej samej nazwie, przy której cumują gondole i gdzie znajdują się przystanki tramwaju wodnego. Przypomnijmy:
Acqua alta, czyli Plac św. Marka pod wodą
Plac św. Marka jest najniższym punktem Wenecji, dlatego tu najbardziej spektakularnie występuje zjawisko acqua alta (dosł. wysoka woda). Oznacza to bardzo duży przypływ. Wtedy cały Plac św. Marka znajduje się pod wodą mniej więcej po kolana lub uda w zależności od siły zjawiska. W takich przypadkach w Wenecji są umieszczane kładki, by umożliwić pieszym poruszanie się po mieście suchą stopą. Przy odrobinie szczęścia lub pecha, jeśli ktoś nie jest wielbicielem ekstremalnych warunków, można zobaczyć Plac św. Marka pod wodą.
Zabytki na placu św. Marka
Najbardziej interesujące budowle na placu to Bazylika św. Marka, Pałac Dożów, Museo Correr, Dzwonnica św. Marka, Wieża Zegarowa i Prokuracje.
Bazylika św. Marka
Zdecydowanie największy skarb i najcenniejszy zabytek Wenecji. Bazylika św. Marka, dopracowana w każdym szczególe, zachwyca zarówno zewnątrz, jak i wewnątrz. Koniecznie musicie zobaczyć złote wnętrze kościoła, gdzie przepych, bogactwo i ornamenty tworzą niesamowitą mieszankę. Warto poznać historię patrona Wenecji – św. Marka i dzieje bazyliki.
Dzwonnica św. Marka
Campanile czyli dzwonnica Bazyliki św. Marka góruje nie tylko nad placem, ale i całym miastem, stanowiąc jego symbol i jednocześnie najlepszy punkt widokowy w Wenecji. Ze szczytu widać całe miasto jak na dłoni! Koniecznie zerknijcie na nasz artykuł o dzwonnicy, by poznać jej historię!
Museo Correr
Muzeum, w którym można obejrzeć kolekcję dzieł sztuki zgromadzoną przez XIX wiecznego opata weneckiego Teodoro Correr. Najważniejszymi eksponatami są prace rzeźbiarza z czasów klasycyzmu Antonio Canovy. W pobliżu znajduje się Biblioteka Nazionale Marciana, w której można oglądać arcydzieła renesansowych artystów. Museo Correr czynne jest od niedzieli do czwartku w godzinach 10.30 – 17.00, a w piątki i soboty 10.30 – 19.00. Jeden bilet wstępu uprawnia do zwiedzenia Museo Correr, Narodowego Muzeum Archeologicznego i Pomieszczeń Monumentalnych Biblioteki Marciana, lecz tylko w tym samym dniu. Bilet pełny kosztuje 25 euro, ulgowy 13 euro. Ulgi przysługują m.in: dzieciom w wieku od 6 do 18 lat, uczniom i studentom od 18 do 25 lat, posiadaczom ISIC – International Student Identity Card, osobom powyżej 65 lat.
Wstęp wolny przysługuje m.in. mieszkańcom i osobom urodzonym na terenie gminy Wenecja, dzieciom od 0 do 5 lat, przewodnikom turystycznym zamieszkałym we Włoszech, opiekunom grup uczniów lub studentów (maksymalnie 2), osobom niepełnosprawnym wraz z opiekunem, na grupę 15 osób przysługuje 1 wejście gratis (przy wcześniejszej rezerwacji).
Prokuracje na placu św. Marka
Prokuracja Stara (Procuratie Vecchie) i Prokuracja Nowa (Procuratie Nuove) to każdemu znane dwa imponujące budynki usytuowane wzdłuż placu św. Marka. Prokuracja Stara została wzniesiona w XII wieku. Znajdowały się w niej apartamenty prokuratów – najważniejszych po doży urzędników Republiki Weneckiej. Po 1500 roku znacznie powiększono budynek Prokuracji i przebudowano według stylu renesansowego. Obecnie budowla składa się z parteru i dwóch pięter. Na poziomie parteru znajdują się przejścia, przez które można się dostać na ulice miasta. Prokuracja Nowa powstawała na przełomie XVI i XVII wieku. Leży po przeciwnej stronie placu św. Marka. Pierwotnie służyła za siedzibę urzędów prokuratorskich, a w czasach Napoleona Bonaparte przebywał tam gubernator. Po zjednoczeniu Włoch w budynku Nowej Prokuracji znajdowała się rezydencja królów. Obecnie są tam apartamenty prezydenckie. Kompleksy obu Prokuracji są połączone przez Ala Napoleonica, budowlę wzniesioną na polecenie Napoleona. Dziś znajdują się tam muzea.
Wieża zegarowa – Torre dell’Orologio
Wieża Zegarowa to renesansowa budowla zaprojektowana przez Mauro Codussiego. Powstawała w latach 1496 – 1499 po lewej stronie Placu, obok budynku Starej Prokuracji. Składa się z trzech kondygnacji. Na pierwszym piętrze znajduje się wielka, zdobna złoceniami tarcza zegarowa wskazująca godziny, fazy księżyca i znaki zodiaku czyli kalendarz słoneczny. Zegar został zaprojektowany i wykonany przez zegarmistrza Gian Carlo Rainieri w 1499 roku. Nad tarczą zegara, na drugim piętrze widzimy figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem wykonaną z brązu. Po jej lewej i prawej stronie są dwa okienka pokazujące aktualną godzinę. W dniu święta Trzech Króli i Wniebowstąpienia Pańskiego o pełnych godzinach z lewego okienka wychodzi anioł wraz z orszakiem mędrców. Klękają oni przed Maryją i znikają w prawym okienku. Na trzecim piętrze znajduje się skrzydlaty lew z księgą, symbol św. Marka. Stoi on na ciemnoniebieskim tle ze złotymi gwiazdami. Nad nim, na szczycie wieży zobaczymy dwie figury z brązu przedstawiające pasterzy zwanych Maurami Weneckimi. Uderzają oni kijami w wielki dzwon wybijając godziny, jednak jeden z nich, starszy uderza dwie minuty przed pełną godziną, co symbolizuje czas miniony. Drugi, młody, uderza dwie minuty po czasie, co symbolizuje przyszłość. Wieża zegarowa jest znanym punktem widokowym Wenecji. Rozpościera się z niej przepiękna panorama.
Wieżę Zegarową zwiedza się wyłącznie z przewodnikiem. Z powodu dużych kolejek, warto zarezerwować bilety z wyprzedzeniem. Wstęp na wieżę dozwolony jest od 6 roku życia. Cena biletu pełnego to 12 €, zaś ulgowego 7 €. Ulgi przysługują m.in: dzieciom w wieku od 6 do 18 lat, uczniom i studentom od 18 do 25 lat, posiadaczom ISIC – International Student Identity Card, opiekunom grup dzieci lub studentów (maksymalnie dwóm), osobom powyżej 65 lat, mieszkańcom i osobom urodzonym na terenie gminy Wenecja, osobom posiadającym już bilety na Muzea Piazza San Marco lub Museum Pass oraz na Sekretne Trasy w Pałacu Dożów.
Włoskie espresso z widokiem na plac św. Marka
Plac św. Marka jest pełen punktów gastronomicznych i sklepów z pamiątkami. Będąc tam warto odwiedzić najstarszą kawiarnię w Wenecji – Caffè Florian, której historia sięga 1720 roku. Mieści się ona na parterze Nowej Prokuracji. Wystrój jest bardzo elegancki, przypominający salę pałacową. Niestety na wypicie kawy w tym miejscu będzie trzeba się sporo wykosztować, bo ceny są adekwatne do piękna placu św. Marka.
Rodzinne zwiedzanie Wenecji
Wenecja – miasto pełne kanałów, zabytków i historii jest niezwykle fascynujące, ale dla małego podróżnika nadmiar faktów, wydarzeń i stylów architektonicznych może być przytłaczający. Dlatego jeśli planujecie wycieczkę z dziećmi koniecznie zobaczcie nasze pomysły na zwiedzanie miasta! My pomagaliśmy księżniczce odzyskać elementy maski karnawałowej i kucharzowi Fabio znaleźć rodzinny przepis na pizzę! Dzięki nim zamienicie nudne zwiedzanie w super przygodę 🙂
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Najlepsze campingi w Europie
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Najlepsze campingi w okolicy Wenecji
Bazylika św. Marka w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Bazylika św. Marka
Bazylika św. Marka w Wenecji
Na pewno każdy wielbiciel włoskich klimatów wie, że Święty Marek ewangelista jest patronem Wenecji. Jednym z najbardziej znanych miejsc miasta na wodzie jest Bazylika św. Marka – perła architektury, górująca nad Wenecją już ponad 1000 lat. Tu spoczywają relikwie świętego, a skrzydlaty lew trzymający otwartą księgę, na której widnieje napis „Pax tibi, Marce evangelista meus” (Pokój z tobą, Marku, mój ewangelisto), biblijny symbol św. Marka został umieszczony na herbie republiki weneckiej. Będąc w Wenecji nie można nie odwiedzić tej niezwykłej świątyni, budowli będącej jednym z najwspanialszych dzieł ludzkich w historii.
Wenecka legenda o św. Marku
Z Bazyliką św. Marka wiąże się powszechnie znana legenda. Około 60 roku naszej ery, gdy tereny dzisiejszej Wenecji były jeszcze podmokłym trzęsawiskiem, Święty Marek podczas podróży przez lagunę zabłądził i nie mógł odnaleźć drogi. Wtedy ukazał mu się anioł, który przywitał się z nim wspomnianymi już słowami „Pax tibi, Marce evangelista meus” i wskazał odpowiedni kierunek drogi. Boży posłaniec przepowiedział też ewangeliście, że jego ciało zostanie złożone na wieczny spoczynek właśnie na tych wyspach.
Historia św. Marka
Według historii św. Marek zginął śmiercią męczeńską w Egipcie, gdzie głosił ewangelię i został pochowany w Aleksandrii, w której pełnił funkcję biskupa. Jednak proroctwo spełniło się w IX wieku dzięki dwóm kupcom o imionach Rusticus i Bonus, którzy dotarli do Aleksandrii, by wykraść ciało świętego. Ówczesnym patronem Wenecji był święty Teodor, którego szczątki były przechowywane w Konstantynopolu, więc Wenecjanie stwierdzili, że chcą mieć patrona, który będzie czuwał nad miastem na miejscu.
Sprawa kradzieży relikwii Marka ewangelisty do dziś jest owiana tajemnicą. Najbardziej znana teoria głosi, że aleksandryjscy strażnicy obwiniali tamtejszego króla o bezczeszczenie zwłok św. Marka i sami pomogli weneckim kupcom w kradzieży. Natomiast z celnikami kupcy poradzili sobie ukrywając zwłoki pod wieprzowym mięsem, którego muzułmanie, zgodnie z zasadami ich religii, nie mogą dotykać.
Według innej teorii, ciało św. Marka było potrzebne weneckiemu doży do rozgrywek politycznych, a Rusticus i Bonus byli jego agentami, którzy podawali się za kupców. Jednak jakkolwiek było naprawdę, ciało św. Marka znalazło się w Wenecji i został on wybrany na patrona miasta.
W 832 roku wybudowano dla niego godne miejsce pochówku. Niestety, kościół ten wraz z przylegającym pałacem dożów w 976 roku uległ zniszczeniu w pożarze. Świątynię odbudowywano w latach 1063 – 1094 i nadano jej status bazyliki.
Bazylika św. Marka w Wenecji
Projekt Bazyliki św. Marka wzorowany był na konstantynopolitańskim Kościele Św. Apostołów. Doża Domenico Selvo panujący w latach budowy bazyliki nakazał każdej wyprawie powracającej z dalekich krajów przywozić dary, które posłużą do wystroju wnętrza. To zdecydowało o bardzo różnorodnym charakterze świątyni łączącym wiele stylów i wpływów w jej detalach. Kościół został zaprojektowany na planie krzyża greckiego, jednak kształt ten jest wręcz niemożliwy do rozpoznania z Placu św. Marka. Bazylika posiada pięć kopuł wzniesionych na linii ramion krzyża. Fasadę bazyliki stanowią dwa poziomy arkad. Wmurowano w nią kolumny sprowadzone z Ziemi Świętej i Syrii, a w półkolistych tympanonach znajdują się przepiękne mozaiki przedstawiające sceny biblijne.
Nad głównym wejściem do bazyliki, przed środkową kopułą góruje pomnik św. Marka a poniżej jego symbol – lew. Górna część fasady to balkon zwany Loggia dei Cavalli, czyli Loża Koni. Jest to punkt widokowy, z którego można zobaczyć cały Plac Św. Marka i panoramę Wenecji. Wchodząc na górę (wstęp płatny) można obejrzeć z bliska rzeźbę koni z brązu, której wykonanie datuje się na II wiek p.n.e. Została przywieziona przez cesarza Teodozjusza II z Grecji.
Wnętrze Bazyliki św. Marka
Wnętrze Bazyliki św. Marka zapiera dech w piersiach. Wrażenie już robi jej ogrom, a także mozaiki pokrywające ściany, posadzki i sklepienia kopuł. Z początku wykonywali je sprowadzeni artyści z Konstantynopola, jednak późniejsze mozaiki są już dziełami wielkich malarzy, między innymi Tycjana, Tintoretto czy Veronese. Mozaiki w przedsionku przedstawiają sceny ze Starego Testamentu Biblii, zaś w głównej części Bazyliki – z Nowego, czyli życie Jezusa Chrystusa, Maryi Panny i Dwunastu Apostołów. Miłośnicy sztuki zapewne dostrzegą wpływy Bizancjum – kolorowe kamyki oraz malarstwo miniatur.
W prezbiterium pod baldachimem możemy zobaczyć najcenniejszy skarb świątyni – złoty ołtarz Pala d’Oro.
Oprócz tego w Bazylice znajduje się wiele cennych przedmiotów zwożonych latami przez kupców i żeglarzy, które przechowywane są w skarbcu bazyliki, który położony jest po prawej stronie transeptu – krótszej nawy przecinającej wszystkie nawy boczne .
We wnętrzu świątyni zobaczymy kolumny, które dzielą ją na nawy. Na pograniczu prezbiterium i nawy głównej znajduje się ikonostas, czyli przejście składające się z ośmiu kolumn, nad którym widać czternaście rzeźb oraz wielki krzyż.
Podczas budowy doża ukrył relikwie św. Marka i nie zdradził miejsca ich spoczynku. Po jego śmierci, mimo wielu podejmowanych prób nikt nie potrafił ich odnaleźć. Dopiero 25 czerwca 1094 roku miejsce ukrycia relikwii zostało odkryte. Odnalazł je doża Vitale Faliero w jednym z filarów świątyni. Obecnie ciało patrona Wenecji spoczywa we wnętrzu ołtarza, składającego się z czterech kolumn i marmurowego baldachimu. Miejsce to jest oczywiście najważniejszą częścią Bazyliki św. Marka.
Ważne informacje dla zwiedzających
Należy pamiętać, że Bazylika św. Marka jest miejscem kultu religijnego, więc będąc w jej wnętrzu trzeba zachować ciszę i spokój. Do Bazyliki nie można wejść z bagażem. Większe torby możemy zostawiać bezpłatnie w przechowalni w Ateneo San Basso (północna część placu Piazzetta dei Leoncini). W świątyni obowiązuje też odpowiedni strój – należy mieć zakryte ramiona i kolana, co jest bardzo rygorystycznie przestrzegane. We wnętrzu nie wolno fotografować ani kamerować. Wstęp do głównej części jest darmowy, jednak są również i części płatne. Kolejki przed wejściem są zwykle długie, jednak warto odczekać, by zobaczyć na własne oczy jej imponujące wnętrze.
Bazylika św. Marka często jest pomijana przez turystów, którym szkoda czasu na stanie w długiej kolejce. Ale naprawdę warto! Skorzystajcie z wcześniejszej rezerwacji i zajrzyjcie do środka. Wnętrze robi oszałamiające wrażenie, a bogactwo ozdób i przepych potrafią zwalić z nóg.
Godziny otwarcia bazyliki oraz cennik
W zależności od sezonu Bazylika jest otwarta w różnych godzinach. Od listopada do połowy kwietnia, od poniedziałku do soboty w godzinach 9:30 – 17:00 (ostatnie wejście 16:45), a w niedzielę i święta w godzinach 14.00-16.30. Od połowy kwietnia do 28 października od poniedziałku do soboty w godzinach 9:30 – 17:00 (ostatnie wejście 16:45), a w niedzielę i święta w godzinach 14.00 – 17.00.
Wejście do wnętrza Bazyliki św. Marka jest bezpłatne, ale dodatkowo płatne jest Muzeum św. Marka (5 euro dorośli, dzieci i młodzież 6-18 lat – 2,50 euro), Pala d'Oro czyli Ołtarz Główny – 2 euro dorośli, 1 euro dzieci i młodzież, Skarbiec – 3 euro bilet normalny i 1,5 euro ulgowy.
Istnieje też możliwość zarezerwowania wejścia na konkretny dzień i godzinę, co jest świetnym rozwiązaniem, bo nie trzeba stać w kolejce. Oferowane jest w wysokim sezonie, czyli od 1 kwietnia do końca października. Kosztuje dodatkowo 3 euro za osobę, ale warto wydać te kilka euro, które pozwoli Wam zaoszczędzić dużo czasu – wejście możecie zarezerwować TUTAJ
Zwiedzanie Wenecji z dziećmi
Wenecja pełna zabytków, kanałów i miejsc wartych zobaczenia może jednak zmęczyć i znudzić małego turystę. Dlatego koniecznie zobaczcie nasze pomysły na zwiedzania miasta. My wybraliśmy się tu na Tajne Misje – w jednej pomagaliśmy księżniczce odzyskać elementy maski weneckiej, a w drugiej kucharzowi Fabio odzyskać rodzinny przepis na pizzę.
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Najlepsze campingi w Europie
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Najlepsze campingi w okolicy Wenecji
Canal Grande w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Canal Grande
Canal Grande w Wenecji
Chyba nie ma osoby, która nie kojarzyłaby pocztówkowego widoku sunących gondoli po Canal Grande. To tętniąca życiem główna “ulica” Wenecji, wokół której skupione są najpiękniejsze budynki w mieście.
Canal Grande w Wenecji
Canal Grande to główny korytarz ruchu wodnego, w kształcie litery S, który dzieli miasto na dwie części. Ciągnie się od laguny przy placu San Marco, aż do dworca kolejowego Santa Lucia. Ma 3,8 kilometra długości, w najwęższym miejscu 30 metrów, a w najszerszym 90 metrów szerokości. Średnio ma 5 metrów głębokości. Canal Grande łączy się labiryntem mniejszych kanałów, tworząc skomplikowana sieć dróg wodnych w Wenecji. Po obu stronach kanału znajdują się pałace, ekskluzywne hotele i kościoły, tworząc jedną z najpiękniejszych włoskich panoram.
Canal Grande historia
Kanał to prawdopodobnie koryto starożytnej rzeki, wpadającej do laguny 2000 lat temu, kiedy to tereny dzisiejszej Wenecji zamieszkiwały grupy etniczne, budujące domy na palach, zajmujące się rybołówstwem i handlem sola. W kolejnych stuleciach przybywało mieszkańców tej okolicy. W X wieku laguna stanowiła centrum handlu, a stworzony tu port był dostępny i bezpieczny nawet dla dużych statków. W związku z rozkwitem handlu, wzdłuż kanału wyrosły jak grzyby po deszczu domy Fondaco – to budynki łączące magazyny z domami kupców. W czasie imperium bizantyjskiego, kiedy modne stały się rzeźby i fryzy, zdobiono nimi bogato domy i pałace. Charakterystyczne dla budynków wzdłuż kanału są również marmurowe fasady tzw. koronki, które pojawiły się jako zdobienia w czasie gotyku. Wzdłuż kanału pięknie prezentują się również budynki z epoki baroku, które dobudowano w XVI i XVII wieku. Przyjrzyjmy się teraz największym zabytkom przy Canale Grande.
Zabytki przy Canale Grande
Przy blisko 4 kilometrowym odcinku wodnym stoi ponad 170 budynków wybudowanych w XIII – XVIII wieku. Wiele z nich powstało na zlecenie bogatych, weneckich rodzin, które nie oszczędzały na swoich domach, dzięki temu powstały bogato zdobione pałace, do dziś zachwycające tłumy turystów. Przykładem takiego budynku jest piętnastowieczny pałac Ca’d’Oro czyli Dom Złota. To pałac rodziny Contarini, znany wcześniej pod nazwą Palazzo Santa Sofia. Ukończony w 1430 roku, niestety nie miał szczęścia do dobrych gospodarzy. Przez wieki popadał w ruinę, ale największe szkody i spustoszenia dokonała tancerka Maria Taglioni, na zlecenie której wyburzono część pałacu. Ostatnim prywatnym właścicielem był baron Giorgio Franchetti, który uratował zabytek przed ostatecznych zniszczeniem i zadbał o jego odbudowę. W 1922 roku przekazał go państwu. Budynek gruntownie odrestaurowano w XX wieku, dzięki czemu uzyskał dawny blask. Obecnie to perełka miasta i jeden z najpiękniejszych budynków, których fasada skierowana jest w stronę kanału. W budynku mieści się galeria z dziełami pochodzącymi ze zbiorów barona.
Innym pięknym budynkiem przy Canal Grande, wartym Waszej uwagi jest Palazzo Pesaro, pochodzący z XVIII wieku, w którym znajduje się Międzynarodowa Galeria Sztuki Współczesnej czy też Palazzo Corner – jedna z perełek renesansowej Wenecji, w której obecnie mieści się hotel. Ciekawym miejscem jest też targ rybny zlokalizowany przy moście Rialto. Hale targowe najlepiej odwiedzić rano, kiedy u sprzedawców można zakupić świeże ryby i owoce morza. Wiele budynków przy Canale Grande zostało odrestaurowanych w ostatnich 100 latach, dzięki czemu główna ulica odzyskała dawny blask i pozwala cieszyć oko piękną zabudową. Utrzymanie budynków na wodzie pochłania ogromne koszty, dlatego większością domów zarządzają fundacje, dbające o renowację i pozyskanie środków na remonty.
Santa Maria della Salute
W wodach kanału odbija się również majestatyczna bazylika Santa Maria della Salute, której budowa rozpoczęła się w 1630 roku w podziękowaniu za pokonanie epidemii dżumy. Czarna Śmierć zdziesiątkowała miasto, wokół którego utworzono masowe groby dla mieszkańców, którzy przegrali walkę z dżumą. 21 listopada Wenecjanie dziękują Dziewicy Maryi za zakończenie epidemii dżumy, jednocześnie prosząc o zdrowie dla mieszkańców. Z tej okazji odbywa się procesja po zbudowanym na kanale moście pontonowym, prowadzącym z placu Św. Marka do Bazyliki Santa Maria della Salute.
Więcej o Bazylice przeczytacie tutaj:
Mosty nad Canale Grande
Przez wieki ruch w mieście odbywał się wzdłuż kanału, a nie w poprzek, dlatego aż do XIX wieku tylko jeden most spinał oba brzegi. To Most Rialto, najczęściej fotografowany most we Włoszech.
Obecnie są 4 mosty, po których suchą stopą można pokonać Canal Grande. Poza Rialto, są to Ponte degli Scalzi – kamienny Most Bosych z 1858 roku (przebudowany w 1934 r.) Ponte dell’Accademia z 1854 roku (przebudowany w 1933 r.) i najmłodszy – Ponte della Costituzione – konstrukcja ze stali, metalu i szkła z 2007 roku.
Ruch na Canale Grande
Na Canale Grande jest takie natężenie ruchu jak na głównych ulicach największych włoskich miast. Pływają tu m.in. tramwaje wodne zwane vaporetto. To statki pasażerskie posiadające numery linii, trasy i przystanki w postaci molo, zlokalizowane na kanale. Z pokładu vaporetto najlepiej widać budynki przy kanale, dlatego gorąco polecamy Wam taką formę zwiedzania. Najlepsza jest linia 1, która zatrzymuje się na wszystkich przystankach wzdłuż kanału. Tą samą trasą, ale z pominięciem wielu przystanków kursuje linia 2. Najlepiej jest upolować miejsce z przodu tramwaju, na rufie, skąd jest najlepszy widok.
Poza vaporetto sporo tu gondoli – tradycyjnych, weneckich łodzi, o których sporo pisaliśmy tu:
Zachęcamy Was do tego, by znaleźć ciche miejsce, przycupnąć przy kanale i poświecić kilka minut na obserwację wody. Możecie wypatrzyć łodzie mieszkańców, taksówki wodne, łodzie policji, karetki, barki strażackie, łodzie kurierów, dostawców, a nawet wodne karawany.
Regata Storica czyli największe regaty w Wenecji
W pierwszą niedzielę września odbywają się w Wenecji zawody łodzi weneckich zwane Regata Storica. Tradycja wyścigów sięga XIV wieku. Po raz pierwszy udokumentował je w 1500 roku Jacopo de Barbari, który namalował obraz przedstawiający regaty.
Obecnie zawody składają się z dwóch części – pierwsza to część historyczna, nawiązująca do parady łodzi z 1489 roku, kiedy to do Wenecji przybyła królowa Cypru Catherina Cornaro, pochodząca z bogatej, weneckiej rodziny. Wioślarze przebrani są w stroje z tej epoki, a gondolierzy prezentują XVI wieczne weneckie łodzie. Po paradzie odbywa się część druga, czyli wyścigi w różnych kategoriach wiekowych. Łodzie biorące udział w regatach (9 załóg) mają swoje barwy – różne kolory symbolizują dawne obszary Wenecji i laguny.
Wenecja z dziećmi
Jeśli planujecie pobyt w Wenecji z dziećmi to zobaczcie nasz pomysł na fajne zwiedzanie bez marudzenia! W Wenecji czeka na Was bowiem smutna księżniczka Carla, która potrzebuje pomocy z odnalezieniu elementów maski weneckiej, a także kucharz Fabio, któremu zła czarownica zniszczyła przepis na rodzinną pizzę.
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Najlepsze campingi w okolicach Wenecji
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Inne atrakcje Wenecji
Gondola – symbol Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Gondole
Gondola – symbol Wenecji
Gondola to niewątpliwie jeden z najpiękniejszych symboli Wenecji. Cały świat zna i kojarzy majestatyczne czarne łodzie pływające po Canale Grande. A co najważniejsze do wielu miejsc w Wenecji można dostać się wyłącznie łodzią, dlatego rejs gondolą jest jednym z punktów obowiązkowych każdego turysty odwiedzającego miasto.
Historia gondoli
Po raz pierwszy słowo “gondola” zostało użyte przez Dożę Vitale Failera w 1093 roku, a pochodziło od nazwy łódki “scaula”. Pierwsze gondole znacznie różniły się od tych znanych obecnie. Były zdecydowanie szersze i krótsze. Dziób i rufa były bardziej płaskie, a całość nie była tak bogato zdobiona.
W XV wieku zaczął zmieniać się kształt łodzi – gondole stały się bardziej smukłe i przez co łatwiejsze w manewrowaniu po wąskich kanałach. Tym podbiły serca Wenecjan. Dzięki nowemu wyglądowi i łatwości w wiosłowaniu, gondola stała się ulubioną łodzią mieszkańców. W 1600 roku w mieście było ponad 10 000 gondoli ! Aby wyróżnić się z tłumu bogate, weneckie rodziny zaczęły dekorować swoje łodzie. Jednak ogromny przepych i zdecydowana przesada w dekorowaniu łodzi zmusiły władze miasta to wprowadzenia dekretu nakazującego pomalowanie wszystkich gondoli na czarno.
Przez wieki zmienił się jeszcze jeden, dość istotny element wyposażenia łodzi. Chodzi o felze czyli zdejmowany dach, który chronił pasażerów przed zimnem wiatrem, gorącym słońcem i ciekawskimi spojrzeniami. Często zdarzało się, że romantyczna sceneria tak wpływała na pary, że zamiast skupić się na podziwianiu widoków, skupiali się na sobie Felze zniknęło z gondoli na początku XIX wieku.
Gondola – obecna budowa i kształt
Gondola jest jedną z kilku rodzajów tradycyjnych łodzi wiosłowych i zdecydowanie jedną z najbardziej znanych. Ma 11 m długości i około 1,45 m szerokości. Waży około 600 kg. Charakterystyczną jej cechą jest to, że jest asymetryczna i ma bardzo płaskie dno – maksymalnie 1 metr zanurzenia. Poruszana jest siłą mięśni gondoliera, który stoi na rufie i wiosłuje jednym, ponad 4 metrowym wiosłem wyciosanym z drzewa bukowego.
Gondola wykonana jest w całości z drewna. Do produkcji wykorzystuje się aż osiem różnych gatunków drzewa – dębu, jodły, wiśni, modrzewia, lipy, wiązu i orzecha, wykorzystując ich różne właściwości. Gondola wytwarzana jest ręcznie, a cały proces budowy trwa około sześciu miesięcy. Gondole buduje się w weneckich stoczniach zwanych “squeri“, a cena nowej łodzi wynosi około 40 000 euro.
To co wyróżnia gondolę to FERO DA PROVA czyli ozdobny ornament na dziobie i mniejszy RICO z tyłu łodzi. FERO DA PROVA poza symbolem i ozdobą spełnia również bardzo ważną funkcję – zwiększa bowiem ciężar dziobu i równoważy ciężar gondoliera na rufie.
Gondole, które służą do pracy gondolierom są czarne. Jednak są jeszcze gondole, które służą do uprawiania sportu i rekreacji. Te ostatnie są jasne lub zachowują naturalny kolor drewna. Są też łodzie pomalowane w barwy miasta i te reprezentują Wenecję w czasie zawodów sportowych.
Gondolierzy w Wenecji
Gondolier to bardzo prestiżowy zawód w Wenecji. Praktycznie niemożliwe jest, by gondolierem została osoba nie pochodząca z miasta. Zwykle jest to zawód przechodzący z ojca na syna.
Aby zostać licencjonowanym gondolierem trzeba znać 3 języki obce, odbyć wieloletnie staże, zdać egzaminy z historii, sztuki i żeglarstwa. W Wenecji jest ponad 430 licencjonowanych gondolierów, w tym jedna kobieta (!) i ich 160 zastępców. Pracują na 280 gondolach.
Gondolierzy ubrani są w tradycyjne stroje – czarne spodnie, koszulę w paski i słomkowy kapelusz. Mają również ciemne buty z zakrytymi palcami.
Ile kosztuje rejs gondolą?
Koszt 30 minutowej przejażdżki w ciągu dnia (do godziny 19.00) kosztuje 80 euro. Rejsy wieczorne są droższe i kosztują 120 €. Jest to cena ustalona odgórnie przez miasto. Dlatego wysokość opłaty nie jest do negocjacji, gdyż to standardowa cena obowiązująca w cenniku.
Warto natomiast przed wejściem na łódź upewnić się u gondoliera jaki jest koszt rejsu. Jeśli gondolier zażąda od Was więcej niż w oficjalnym cenniku, to oznacza, że trafiliście na naciągacza.
Wyjątkiem są sytuacje, kiedy chcecie, aby Wasz rejs trwał dłużej niż 30 minut. Wtedy koniecznie ustalcie z gondolierem koszt i czas trwania przejażdżki.
Dla spokoju warto zrobić wcześniej rezerwację online – nie dość, że znacie konkretną cenę to i uniknięcie kolejek.
Jak wygląda rejs gondolą?
Jeśli planujecie zobaczyć Wenecję z pokładu gondoli to zastanówcie się co interesuje Was bardziej? Czy gwarny Canale Grande i majestatyczny Most Rialto czy raczej ustronne, ciche zakątki i np. Most Westchnień? Gdy będziecie znać odpowiedź na to pytanie, to będziecie wiedzieć, z której przystani wyruszyć w rejs.
Jeśli chcecie zobaczyć Ponte di Rialto i popłynąć główną “ulicą” miasta to wybierzcie przystanie przy Canale Grande. Ale jeśli chcecie romantyczny, spokojny rejs uroczymi zakątkami miasta, to wybierzcie przystanki umieszczone pomiędzy budynkami.
Nim wsiądziecie na łódź, trzeba dokonać formalności. Jeśli macie wykupione bilety (na konkretną godzinę i miejsce) wręczacie je gondolierowi. Jeśli nie – upewniacie się co do ceny i możecie wsiadać na łódź. Opłatę uiszcza się zawsze gotówką po zakończonej przejażdżce.
Gondolier pomoże Wam zająć miejsca we wnętrzu łodzi, na wygodnych poduszkach i miękkich fotelach. Gondola może pomieścić 6 osób. Jeśli płyniecie grupą, zwykle gondolier wskaże Wam miejsca, tak by rozłożyć równomiernie ciężar na pokładzie. W tym miejscu dodamy też, że jeśli podróżujecie w mniej osób, może próbować zabrać kogoś na pokład – wtedy opłaty za rejs wyniosą Was mniej.
Podczas rejsu śmiało róbcie zdjęcia i zadawajcie pytania gondolierowi. W czasie rejsu nie wyciągajcie jedzenia i picia – to niekulturalne i może się skończyć wyproszeniem z łodzi. Pod żadnym pozorem na pokładzie gondoli nie można palić papierosów – za to grożą surowe grzywny. W czasie rejsu należy siedzieć na miejscu i nie wstawać. Łatwo bowiem stracić równowagę i wpaść do wody.
Jeśli chcecie przy okazji rejsu posłuchać romantycznych włoskich pieśni to musicie wybrać tzw. Serenade Gondole – tylko na nich możecie prosić gondoliera o zaśpiewanie lub odtworzenie muzyki, co oczywiście wiąże się z dodatkową opłatą.
Gondola po skończonym rejsie wraca do przystani z której wyruszyła. Wtedy rozliczacie się z gondolierem i dziękujecie mu za rejs.
Gondole dla Wenecjan
Mieszkańcy miasta nie korzystają zwykle z rejsów gondolami. No może poza własnym ślubem 😉 To zdecydowanie atrakcja dla turystów.
Są jednak tzw. przeprawy gondolowe, bardzo popularne wśród Wenecjan. To przeprawy w poprzek Canale Grande. Trwają bardzo krótko – zwykle kilkadziesiąt sekund. Takie przeprawy nazywają się “Gondola Traghetto”. Łódź jest duża, pilotowana przez dwóch gondolierów, a przeprawa z jednego brzegu na drugi kosztuje 2 euro. Lokalsi zwykle nie siadają, tylko na stojąco pokonują Kanał Grande. To bardzo popularny środek transportu w Wenecji, o którym wie mało turystów Przystanki Gondola Traghetto znajdują się wzdłuż Canale Grande. Najpopularniejsze trasy to odcinek Pescaria (targ rybny przy Rialto) – Santa Sofia czy San Toma – Sant Angelo.
Czy warto płynąć gondolą?
Półgodzinny rejs jak wiecie do tanich nie należy, ale jest to niesamowity sposób na zobaczenie miasta z poziomu wody. Rejs gondolą o zachodzie słońca to też jedna z najromantyczniejszych rzeczy jaką można zrobić nie tylko w Wenecji, ale i w całej Europie.
Rejs gondolą i zwiedzanie Wenecji z dziećmi
Jeśli podróżujecie z dziećmi, wykorzystajcie nasz pomysł na super rodzinną przygodę w Wenecji – my pomagaliśmy księżniczce odnaleźć elementy maski karnawałowej. Jeden z nich wręczył nam sam gondolier! Z innych pomysłów – zerknijcie na nasz spacer po Wenecji, kiedy to pomagaliśmy kucharzowi Fabio odzyskać rodzinny przepis na pizzę 🙂
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Najlepsze campingi w okolicy Wenecji
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Inne atrakcje Wenecji
Most Rialto w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > Most Rialto
Most Rialto w Wenecji
Wenecja to jedno z naszych ulubionych włoskich miast. Lubimy tu wracać i nie odstraszają nas tłumy turystów czy miejskie legendy, o tym że tu brzydko pachnie. Jednym z naszych ulubionych miejsc w Wenecji jest Most Rialto, o których chcemy Wam trochę opowiedzieć.
Most Rialto – historia
Most Rialto czyli Ponte di Rialto to najstarszy most w Wenecji i pierwszy, który połączył oba brzegi Canale Grande. To jedna z najbardziej charakterystycznych budowli w mieście, która przyciąga rzesze turystów.
Poprzednik Ponte di Rialto stał w tym miejscu już w 1181 roku. Był to most pontonowy, zbudowany na statkach. Nazywał się Ponte della Monete, czyli Most Monet. Nazwa wzięła się od mennicy, w której wybijano monety, a która znajdowała się przy wejściu na most.
Most był z każdym rokiem coraz bardziej eksploatowany, a spory ruch potęgowała chęć dostania się mieszkańców na plac Rialto, gdzie znajdował się rynek ze stoiskami z jedzeniem, warzywami, rybami i innymi towarami, znany jako Rialto Market. Podjęto decyzję o zastąpieniu mostu pontonowego drewnianą konstrukcją. Nowy most powstał w 1255 roku, przyjmując nazwę Ponte di Rialto. Na moście, po obu jego bokach znajdowały się stoiska, a czynsz płacony przez kupców pozwalał na utrzymanie mostu w dobrym stanie i prace remontowe. Warto wiedzieć, że konserwacja drewna była kosztowna, ale konieczna do utrzymania dobrego stanu mostu. Co ciekawe, most miał specjalną rampę na środku, która pełniła funkcję mostu zwodzonego – w momencie, gdy kanałem przepływał duży statek, rampa była unoszona do góry.
W 1444 roku most zawalił się pod naporem tłumu, który chciał z mostu obejrzeć paradę łodzi. Po odbudowaniu, po raz kolejny zawalił się w 1524 roku. Dlatego władze postanowiły odbudować konstrukcję używając przy jej budowie kamienia. Nad projektami zaczęto pracę w 1551 roku, a wielu architektów zgłosiło się ze swoimi pomysłami. Wśród nich pojawiały się sławne nazwiska jak np. Michał Anioł. Jednak większość z przedstawionych projektów nie nadawało się do wdrożenia, gdyż nie uwzględniono w nich sporego ruchu na na kanale Grande i wielkości pływających na nim statków. Dopiero w 1588 roku ruszyła budowa kamiennego mostu projektu Antonio da Ponte, blisko 80 letniego wówczas, weneckiego architekta. Szkice zwycięskiego projektu oparte były na pierwszym drewnianym moście z 1255 roku. Zakładały, że kamienna budowla wsparta będzie na 12000 drewnianych pali. Budowa ukończyła się w 1591 roku, a wielu mieszkańców było bardzo sceptycznych i głośno twierdziła, że wkrótce most podzieli los swoich poprzedników i runie do kanału. Jednak ich pesymistyczne nastawienie nijak ma się do historii. Bowiem przez kolejne 300 lat most był jedną przeprawą nad Canalem Grande, a w nienaruszonej formie Ponte di Rialto przetrwał do dziś.
Most Rialto – symbol Wenecji
Obecnie na Moście Rialto o każdej porze dnia i nocy można spotkać turystów, którzy niespiesznie wdrapują się na jego szczyt po kamiennych schodach. Po obu stronach mostu działają sklepy z pamiątkami, złotem i biżuterią. Pod mostem przepływają tramwaje wodne, gondole, łodzie-taksówki, motorówki i wodni kurierzy czy łodzie-śmieciarki. Każdy turysta odwiedzający Wenecję robi sobie na szczycie pamiątkowe selfie.
My bardzo lubimy widok ze szczytu mostu. Polecamy Wam gorąco zatrzymać się tu na kilka minut i poobserwować życie toczące się na Canale Grande.
Rialto dziś jest jednym z 4 mostów łączących oba brzegi Wielkiego Kanału. Pozostałe to Ponte degli Scalzi – kamienny Most Bosych z 1858 roku (przebudowany w 1934 r.) Ponte dell’Accademia z 1854 roku (przebudowany w 1933 r.) i najmłodszy – Ponte della Costituzione – konstrukcja ze stali, metalu i szkła z 2007 roku.
Warto wiedzieć, że Ponte di Rialto, obok Mostu Westchnień, jest najcześciej fotografowanym mostem we Włoszech.
Zwiedzanie Mostu Rialto i Wenecji z dziećmi
Most Rialto był też miejscem, w którym rozgrywała się nasza rodzinna przygoda w Wenecji, kiedy to pomagaliśmy księżniczce odnaleźć elementy maski weneckiej, a kucharzowi Fabio odzyskać rodzinny przepis na pizzę. Jeśli podróżujecie z dziećmi, to koniecznie przeczytajcie przeczytajcie jak zamienić zwiedzanie Wenecji w rodzinną super przygodę!
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂
Najlepsze campingi w okolicy Wenecji
Nasz Facebook
Nasza grupa na Facebooku
Inne atrakcje Wenecji
10 rzeczy, które trzeba zrobić w Wenecji

Campingi
W europie

Podróże
Po Europie

Pomysły
Na zwiedzanie
Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie
Strona główna > Podróże > Włochy > Wenecja > 10 rzeczy, które trzeba zrobić w Wenecji
10 rzeczy, które trzeba zrobić w Wenecji
Wybieracie się do słynnej Wenecji? Chcecie fajnie pozwiedzać miasto? Podpowiemy Wam jak to zrobić Oto lista TOP 10 rzeczy, które trzeba zrobić będąc w Wenecji!
To nasze subiektywne 10 rzeczy, które trzeba zrobić w Wenecji. Uwielbiamy to miasto i możemy tu wracać zawsze. I choć za każdym razem staramy się zobaczyć nowe zakątki, to zawsze podczas wizyty staramy się wypełnić poniższą listę. I chyba nigdy nam się to nie znudzi Daj się porwać na spacer po Wenecji i zobacz co trzeba zrobić w mieście.
Pocałujcie się przy Moście Westchnień
Most Westchnień czyli Ponte dei Sospiri to znany wenecki most który łączy Pałac Dożów z budynkiem dawnego więzienia. Kiedyś tym mostem przechodzili więźniowie na rozprawy. Nazwa mostu pochodzi od westchnień skazańców, którzy prowadzeni do więzienia rzucali tęskne spojrzenia w stronę wybrzeża i wzdychali do ukochanych pozostających na wolności. Najlepszy widok na Most Westchnień jest z mostu Ponte della Paglia, znajdującego się przy nabrzeżu. Legenda głosi, że pocałunek zakochanych przy Ponte dei Sospiri zapewni im wieczną miłość.
Poszukajcie skrzydlatych lwów
Skrzydlaty lew to symbol patrona Wenecji – św. Marka. Sporo ich w Wenecji. Możecie wypatrzyć je m.in. na Pałacu Dożów, największym arcydziele gotyku weneckiego. Budynek przez blisko 1000 lat stanowił siedzibę dożów – władców Wenecji, sądów, policji i administracji. Skrzydlaty lew znajduje się także na kolumnie przy Pałacu. Ma świetny widok na lagunę Sporo lwów ze skrzydłami jest także na Placu św. Marka i Bazylice św. Marka.
Podziwiajcie mozaiki w Bazylice św. Marka
Najważniejszym budynkiem w Wenecji jest Basilica San Marco czyli Bazylika Świętego Marka. Zbudowana w celu pochowania relikwii św. Marka. Wejście do kościoła jest bezpłatne, ale kolejki spore, więc musicie się liczyć z tym, że trochę czasu stracicie przed wejściem. Zwiedzanie wnętrza kościoła trwa ok. 10-15 minut. Nie można obojętnie przejść obok przepięknych mozaik, zajmujących łącznie 4000 m2 oraz Złotego Ołtarza (Pala d’Oro) – arcydzieła sztuki średniowiecznej, wykonanej ze złota i szlachetnych kamieni.
Odczytajcie informacje na Wieży Zegarowej
Wieża Zegarowa czyli Torre dell Orologio znajduje się na Placu św. Marka. Wybudowano ją na przełomie XV i XVI wieku. Umieszczono na niej zegar astronomiczny oraz dwie postacie, które co godzinę biją w dzwon. Spróbujcie odczytać na zegarze godzinę, porę roku, fazę księżyca i położenie słońca w kolejnych znakach zodiaku.
Zobaczcie widok na miasto z dzwonnicy św. Marka
Dzwonnica czyli Campanile ma prawie 100 metrów i jest najlepszym punktem widokowym w mieście. Wstęp na wieżę jest płatny, a na punkt widokowy wjeżdża się windą. Z góry możecie podziwiać miasto, Canal Grande i lagunę.
Przepłyńcie się tramwajem wodnym lub gondolą (w zależności od budżetu ;))
Tramwaj wodny to tutejszy środek transportu. Proponujemy wybrać się na przejażdżkę kanałem vaporetto lini 1. Jest to najczęściej wybierana linia przez turystów, gdyż nieśpiesznie przepływa po kanale, zatrzymując się przy każdym przystanku. Najlepszy widok z tramwaju to miejsce z przodu łodzi, bądź siedzenia z tyłu. Tramwaj wodny jest znacznie tańszy niż gondola czy wodna taksówka. Jeśli jednak macie ochotę oraz odpowiedni budżet możecie zamiast tramwaju wybrać gondolę. Gondole to symbol miasta. Dawniej były różnokolorowe, od XVI wieku na rozkaz Senatu Weneckiego malowane są wyłącznie na czarno. Gondole mają ściśle określone wymiary, jednocześnie mogą zabrać maksymalnie 6 osób. Gondolą steruje gondolier, ubrany w tradycyjny strój – kapelusz słomkowy, koszulę w pasy i ciemne spodnie.
Zróbcie zdjęcie z Mostem Rialto
Most Rialto to najczęściej fotografowany most w Wenecji. Nie możecie zaburzyć statystyki! Koniecznie zróbcie sobie tu pamiątkowe zdjęcie. Most Rialto to najstarszy wenecki most, którego początki sięgają XII wieku. Na kamiennym moście znajdują się dwa rzędy stoisk z pamiątkami i biżuterią, a na środku mostu i jego bokach znajdują się przejścia dla pieszych. Ze szczytu mostu rozciąga się niesamowity widok na Canal Grande i okoliczne budynki.
Kupcie maskę wenecką
Jednym z najbardziej charakterystycznych symboli Wenecji jest maska karnawałowa. Karnawał świętowano w Wenecji już w X wieku. Przez wieki, w czasie karnawału, bawiło się całe miasto. Maski wymyślono po to, by na czas zabawy znieść różnice pomiędzy mieszkańcami, gdyż założenie maski na twarz powodowało anonimowość. W sklepach z pamiątkami i na straganach jest mnóstwo masek do wyboru. Znaczna większość z nich produkowana jest w… Chinach Jeśli chcecie mieć prawdziwą wenecką maskę, poszukajcie pracowni masek w mieście.
Wejdźcie w zawiłe weneckie uliczki
Weneckie uliczki tworzą “to coś”! Klimat miasta czuć tu najlepiej, zwłaszcza gdy ucieknie się od tłumu turystów. Wąskie przejścia, romantyczne skwerki, niewielkie mostki przerzucone nad kanałami. Tutaj można poczuć prawdziwą Wenecję.
Zjedzcie risotto z widokiem na Canale Grande
Kremowe risotto może mieć przeróżne dodatki – mięso, ryby lub owoce morza. Bardzo popularne są tez dania z warzywami np. ze szparagami czy cukinią. Do obiadu koniecznie zamówcie lampkę Prosecco. Najlepiej wybrać restaurację, która oferuje widok na Canal Grande, który jest główną ulicą miasta. Kanał ma prawie 4 km i kształtem przypominającą odwróconą literę S. Przepływa przez środek miasta, dzieląc je na dwie części.
Teraz już nie pozostaje Wam nic innego jak po prostu tam pojechać i wykonać 10 rzeczy, które sprawią, że to miasto będzie bliższe Waszemu sercu. A jeśli podróżujecie z dzieckiem, zobaczcie nasze pomysły na zwiedzanie Wenecji bez marudzenia. To świetne zabawy, dzięki którym pomożecie księżniczce odzyskać maskę karnawałową i kucharzowi Fabio rodzinny przepis na pizzę, a przy okazji zobaczycie największe weneckie atrakcje.
Noclegi w Wenecji
Wokół Wenecji sporo jest kapitalnych kempingów tj. Union Lido, Rosapineta, San Francesco czy Ca Savio.
A jeśli wolicie hotele, to zerknijcie na oferty promocyjne na Booking.com 🙂