Rodzinne wakacje na kempingu
i podróże po Europie

W czasie naszego pobytu na campingu „Nad Jeziorem” nad Jeziorem Starogrodzkim koło Chełmna, wybraliśmy się na wycieczkę do oddalonego o kilkanaście kilometrów Zamku w Świeciu.

Zamek w Świeciu nad Wisłą to jeden z największych zabytków gotyckiej architektury obronnej w północnej Polsce i zdecydowanie największy symbol Świecia. Usytuowany malowniczo pomiędzy rzeką Wdą i Wisłą, stanowi doskonały przykład budownictwa krzyżackiego z XIV wieku. Jego historia, związana z zakonem krzyżackim oraz późniejszymi dziejami regionu, przyciąga uwagę miłośników historii, architektury i turystyki.

Budowę zamku w Świeciu rozpoczęto po 1335 roku z inicjatywy zakonu krzyżackiego. Krzyżacy postanowili wznieść twierdzę w tym strategicznym miejscu, gdzie rzeki stanowiły naturalną barierę obronną.

W czasie swojego istnienia zamek kilkakrotnie zmieniał właścicieli – przechodził z rąk krzyżackich pod polskie władanie, a później do zaborców pruskich.

W XVI i XVII wieku zamek był siedzibą starostów, jednak jego znaczenie stopniowo malało. W czasie potopu szwedzkiego został poważnie uszkodzony. W XVIII wieku, w wyniku rozbiorów Polski, Świecie znalazło się pod zaborem pruskim, a zamek popadł w ruinę. Jego mury rozebrano, a materiały budowlane wykorzystano do budowy nowych obiektów.

W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęto prace mające na celu zabezpieczenie ruin. Jedynie wieża zachowała się w dobrym stanie technicznym i służyła do obserwacji Wisły i monitorowania jej w celu ostrzeżenia przed powodzią. 

Zamek wzniesiono na nasypie, który utworzono w celach przeciwpowodziowych.  W zamku znajdowała się m.in. kaplica, kapitularz i refektarz, a całość, łącznie z dziedzińcem, otoczona była murem.

Charakterystyczną i nietypową dla zamków krzyżackich cechą zamku w Świeciu były cztery narożne baszty, z czego trzy miały wysokość murów zamkowych, a jedna, dostępna jedynie kładką na wysokości kilkunastu metrów, miała cechy wieży obronnej.

Dziedziniec zamkowy był otoczony murami obronnymi, które chroniły mieszkańców przed atakami wrogów. Na terenie zamku znajdowały się pomieszczenia mieszkalne, gospodarcze oraz kaplica.

Całość budowli wykonana jest z czerwonej cegły, typowej dla gotyku krzyżackiego.

Częściowa odbudowa zamku nastąpiła w latach 70-tych ubiegłego stulecia, ale renowacja „z prawdziwego zdarzenia” właśnie trwa. Część prac została już ukończona, a zamek udostępniony dla zwiedzających.

W ramach prac zgodnie ze średniowieczną sztuką murarską odtworzone zostały sklepienia gwiaździste, do czego wykorzystano 15 tys. cegieł wykonanych ręcznie . Start kolejnego etapu renowacji planowany jest na jesień 2024. 

Najbardziej charakterystycznym elementem zamku jest odchylona od pionu wieża. Warto wdrapać się na jej szczyt, by z wysokości 35 metrów podziwiać widok na okolicę.

Surowe wnętrze zamku, a konkretnie piwnice stały się domem dla nietoperzy, a dokładnie dla gatunku mopek zachodni, który znalazł tu sobie miejsce do zimowej hibernacji. 

Na zamku odbywają się liczne wydarzenia kulturalne, takie jak festyny średniowieczne, koncerty oraz rekonstrukcje historyczne.

Można zwiedzać wnętrza zamku, szczególnie polecamy wystawę dokumentującą proces odbudowy zamku.